Η φήμη τους ξεπερνά τα στενά όρια της γεωγραφικής τους περιοχής και φτάνει σε ολόκληρη την Ελλάδα, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Για αιώνες αποτελεί ένα μοναδικό προϊόν, μια βασική πηγή εισοδήματος των τοπικών ψαράδων του. Μια τοπική λιχουδιά που ανέκαθεν προτιμούσαν οι καλοφαγάδες, οι εύποροι αλλά και όλοι όσοι αγαπούν τους θαλασσινούς μεζέδες.
Η γάμπαρη Αμβρακικού (Melikertus Kerathurus) είναι ένα ενδημικό είδος του κόλπου που ολοκληρώνει τον βιολογικό του κύκλο εντός του κόλπου. Έτσι, οι γάμπαρες του Αμβρακικού έχουν κάποια δικά τους χαρακτηριστικά, από τα οποία μπορούμε να τις ξεχωρίσουμε. Τα μουστάκια τους είναι ιδιαιτέρως μακριά, το ρύγχος τους προεξέχει αρκετά μπροστά από τα μάτια και η ουρά τους έχει έντονο μπλε, κόκκινο και κίτρινο χρωματισμό. Στη ράχη τους έχουν χρωματιστές ρίγες που είναι ιδιαιτέρως έντονες όταν ο βυθός στον οποίο ζουν είναι βραχώδης ή καλυμμένος με ποσειδωνία. Είναι αρκετά μεγάλες, αφού το εμπορεύσιμο μέγεθός τους υπερβαίνει τα δέκα εκατοστά, αλλά αν κάτι τις κάνει τόσο ξακουστές είναι η μοναδική, ακαταμάχητη γεύση τους. Ένας θαλασσινός μεζές που δικαιολογεί απόλυτα τη φήμη που έχει αποκτήσει!
Ο Αμβρακικός κόλπος είναι μια κλειστή θάλασσα, στη δυτική Ελλάδα. Μικρογραφία της Μεσογείου, με πλούσια φύση και άφθονους πόρους που ποτέ δεν άφησε αδιάφορο τον άνθρωπο. Χιλιάδες χρόνια τώρα, οι πρόγονοί μας ψαρεύουν, κυνηγούν και χτίζουν πόλεις και χωριά γύρω από τον Αμβρακικό. Στις βόρειες ακτές του, εκβάλουν οι ποταμοί Άραχθος και Λούρος, όπου με τα δέλτα τους σχηματίζουν λιμνοθάλασσες και καλαμιώνες μοναδικής ομορφιάς και οικολογικής σημασίας. Οι απέναντι, νότιες ακτές, είναι έντονα βραχώδεις τύπου φιόρδ , όπου σχηματίζονται πολλοί μικροί κολπίσκοι περιτριγυρισμένοι από κατάφυτες πλαγιές. Οι βάρκες εδώ, γνωστές ως πριάρια, δεν έχουν καρίνα και έτσι μπορούν να κινούνται εύκολα στις ρηχές ακτές και τις λιμνοθάλασσες στα βόρεια του κόλπου. Οι αποστάσεις μικρές και οι απέναντι ακτές είναι πάντα ορατές.
Ο Αμβρακικός είναι ένας πλούσιος ψαρότοπος που εκτός από τις γαρίδες φημίζεται για τα όστρακά του, τις σαρδέλες του, τον μικρό αλλά πεντανόστιμο γαύρο του, τις κουτσομούρες, τους κέφαλους, τις γλώσσες και πολλά άλλα θαλασσινά. Στα νερά του, ακόμη, θα δείτε δελφίνια και χελώνες Caretta Caretta, ενώ στους βάλτους που σχηματίζουν οι εκβολές των ποταμών ζουν δεκάδες είδη σπάνιων πουλιών και θηλαστικών. Ο κόλπος άλλωστε είναι ένας από τους σημαντικότερους υγρότοπους της ανατολικής Μεσογείου και προστατεύεται από τη διεθνή συνθήκη Ramsar.
Η εποχή ψαρέματος της γάμπαρης είναι από τα τέλη Απριλίου έως και τα τέλη Ιουνίου. Με την δύση του ηλίου όλες οι βάρκες καλάρουν τα δίχτυα τους που τρείς ώρες περίπου μετά μαζεύονται γεμάτα γαρίδες. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται αρκετές φορές μέχρι το πρωί. Η γαρίδα ψαρεύεται το βράδυ μόνο, γιατί την μέρα μένει κρυμμένη κάτω από τον αμμώδη βυθό, αφήνοντας έξω από την άμμο μόνο τα μάτια και τα μουστάκια της. Αν βρεθεί κάποιος στον κόλπο αυτήν την εποχή θα ζήσει μια αξέχαστη εμπειρία χρωμάτων, ζωτικότητας και γεύσης.
Για να απολαύσει κανείς τις γαρίδες του Αμβρακικού αρκούν ένα τηγάνι και λίγο λάδι. 15 λεπτά στο καυτό λάδι αρκούν για να δώσουν χρώμα στις γαρίδες, να ψηθούν χωρίς να χάσουν τους χυμούς τους, να ελευθερώσουν την μοναδική γεύση τους.
