Μπορεί η εμφάνιση ενός παιδιού να καθορίσει τη συμπεριφορά μας απέναντι του; Ας αλλάξουμε την ερώτηση: είναι δυνατόν ένα παιδάκι που στέκεται μόνο του στην καρδιά μιας πολυσύχναστης πόλης να γίνει θύμα εκκωφαντικής αδιαφορίας, επειδή δείχνει παραμελημένο και βρώμικο; Η Unicef θέλοντας να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση πήγε λίγο πιο μακριά, με ένα κοινωνικό πείραμα που σε πρώτη ανάγνωση εξοργίζει, όμως, είτε μας αρέσει είτε όχι, είναι απολύτως ειλικρινές με το ποιοί πραγματικά είμαστε.
Στην αρχή, η Ανάνο, ένα 6χρονο κοριτσάκι, καθαρό και καλοντυμένο, αφήνεται στο κέντρο της πόλης, – ο λόγος για την Τιφλίδα της Γεωργίας – ολομόναχο. Άγνωστοι το πλησιάζουν, το ρωτούν μήπως χάθηκε ή μήπως χρειάζεται βοήθεια. Στην επόμενη φάση, το ίδιο κοριτσάκι, με παλιά βρώμικα ρούχα και με λερωμένο πρόσωπο – προϊόν μακιγιάζ – στέκεται στο ίδιο σημείο. Για ώρα. Πολλή ώρα. Κανείς δεν το πλησιάζει, κανείς δεν δίνει σημασία.
Το πείραμα θα επαναληφθεί και στις δύο εκδοχές – η Ανάνο καθαρή και η Ανάνο παραμελημένη – μέσα σε ένα εστιατόριο. Τα κλάματα της μικρής που θα στρεσαριστεί απίστευτα από αυτό που ζει μέσα στο εστιατόριο θα βάλουν τέλος στα γυρίσματα, όχι όμως και στο μήνυμα της Unicef που εφιστά την προσοχή και το ενδιαφέρον όλων σε όσα παιδιά βρίσκονται σε ανάγκη και διατρέχουν κίνδυνο στους δρόμους των μεγαλουπόλεων
- Advertisement -
