Πραγματοποιήθηκε τη Παρασκευή το απόγευμα το 11ο  Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στην Πρέβεζα στον προαύλειο χώρο της Δημοτικής Πινακοθήκης “Γ. Μόραλης”.

Στον χώρο πραγματοποιήθηκε έκθεση σκίτσου, ακολούθησε χαιρετισμός από την αντιρατσιστική πρωτοβουλία και προβολή της ταινίας “Η άλλη όψη της Ελπίδας”.

Στον χαιρετισμό του εκ μέρους της αντιρατσιστικής πρωτοβουλίας ο Βαγγέλης Νάνος ανέφερε:

“Το φετινό φεστιβάλ πραγματοποιείται σε μια περίοδο όξυνσης της επίθεσης της Ε.Ε σε βάρος των δικαιωμάτων των προσφύγων.

Φρίκη προκαλούν τα μέτρα που έχουν αποφασίσει σε βάρος των προσφύγων οι κυβερνήσεις των «28» το 2018. Στη σύνοδο στην οποία πάρθηκαν αποφάσεις η μία κυβέρνηση ήταν εναντίον της άλλης και όλες εναντίον των προσφύγων. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η ελληνική κυβέρνηση έκανε σχέδια για πάρε-δώσε στις πλάτες των προσφύγων, με σκοπό να κερδίσει κάτι τις παραπάνω στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές, αλλά και να για να «εξαργυρώσει» την στάση που τηρεί στο Μακεδονικό.

Επί της ουσίας, πάντως, Γαλλία και Γερμανία συμφώνησαν να περιορίσουν τις δευτερογενείς μετακινήσεις προσφύγων εντός ΕΕ και να εφαρμόσουν μια περισσότερο αυτόματη –χωρίς τις χρονοτριβές του Κανονισμού του Δουβλίνου- διαδικασία επιστροφών στις χώρες εισόδου. Ιταλία, Αυστρία και χώρες Βίζεγκραντ απαιτούσαν πιο οριακές λύσεις και μποϊκοτάρανε τη σύνοδο, προτείνοντας να δημιουργηθούν τα… Νησιά Έλις  της Μεσογείου – με άλλα λόγια, τεράστια στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Βόρεια Αφρική ή ακόμη και στην ίδια την Ευρώπη (πάντα φυσικά με την ευγενική συνδρομή του ΟΗΕ και λοιπών διεθνών και ανθρωπιστικών οργανισμών…), όπου θα αποφασίζεται «αν κάποιος είναι πρόσφυγας ή μετανάστης» και από όπου θα γίνονται γρήγορες επαναπροωθήσεις στις χώρες προέλευσης.

Στην ίδια φασίζουσα λογική του εδαφικού εκτοπισμού, το βαυαρικό CSU της Γερμανίας – οι θέσεις του οποίου δεν απέχουν και πολύ από τις αντίστοιχες της ακροδεξιάς Εναλλακτικής για τη Γερμανία – έθεσε τελεσίγραφο λίγων ημερών πριν λίγο διάστημα στη «διαλλακτική» υποτίθεται Μέρκελ για να βρει λύση σε αυτή την κατεύθυνση, απειλώντας ακόμη και με ανατροπή της κυβέρνησης.  Στην Ουγγαρία, το κοινοβούλιο ψήφισε σειρά ρυθμίσεων που καθιστούν ποινικό αδίκημα τη χορήγηση βοήθειας σε πρόσφυγες, ενώ η κυβέρνηση Κόντε και Σαλβίνι στην Ιταλία απειλούσε με αποχή από τη συνάντηση αν δεν ληφθούν αποφάσεις πλήρους αποκλεισμού των αφίξεων σε ιταλικό έδαφος και τορπίλισε το αρχικό σχέδιο απόφασης, γιατί το χαρακτήρισε πολύ «ήπιο». Τέλος, παρά τις διαψεύσεις του φημολογούμενου σχεδίου δημιουργίας τεράστιου καταυλισμού για αιτούντες άσυλο στην Αλβανία, εκπρόσωπος της κυβέρνησης της χώρας διαβεβαίωνε για τη δυνατότητα να «φιλοξενηθούν» μέχρι και 600.000 πρόσφυγες – ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ανάλογο θέμα έχει τεθεί και για την «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Τουσκ, εισηγήθηκε «περιφερειακές πλατφόρμες αποβίβασης» πολιτών τρίτων χωρών στις οποίες θα εξετάζεται το αίτημα διεθνούς προστασίας προς χώρα της ΕΕ εκτός ευρωπαϊκού εδάφους. Η πρόταση συνοδεύθηκε από μια σειρά εισηγήσεων και διαρροών για κατάργηση όλων των δικαιωμάτων για άσυλο, διαμονή και εργασία, για όποιον εισέλθει έκτοτε παράτυπα σε κάποια χώρα-μέλος της Ένωσης.   Χαρακτηριστικές ήταν και οι δηλώσεις του αυστριακού καγκελάριου Κουρτς, ο οποίος δήλωσε σε συνέντευξή του σε  αυστριακή εφημερίδα ότι η Συνθήκη της Γενεύης δεν ορίζει ότι οι όσοι έχουν υποστεί δίωξη θα πρέπει να καταφθάσουν μέσω της Μεσογείου στην Ευρώπη και να υποβάλουν αίτηση ασύλου στη Γερμανία ή την Αυστρία, υπονοώντας ότι υπάρχουν μια σειρά ασφαλείς χώρες της Αφρικής ή της Ασίας εκτός Ευρώπης. Με παρόμοια διατύπωση ο επικεφαλής της εγκληματικής-ναζιστικής Χρυσής Αυγής, Μιχαλολιάκος, υποστήριζε πριν δυο χρόνια για τους προερχόμενους από τη Συρία πως «από τη στιγμή που φεύγουν από τη Συρία και πάνε στην Τουρκία, παύουν να είναι πρόσφυγες πολέμου», αφού στην Τουρκία δεν γίνεται πόλεμος.

Σε κάθε περίπτωση, με τη συμμαχία των ακροδεξιών-αντιδραστικών προτάσεων που διατυπώνονται από επίσημα χείλη σε ολόκληρη την ΕΕ, η γερμανική κυβέρνηση κατάφερε να επιβάλει ως «συμβιβασμό» την πιο σκληρή «ρεαλιστική» και άμεσα εφαρμόσιμη λύση για την πολιτική ασύλου. Σημειωτέον ότι η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε εξαρχής να ευθυγραμμιστεί με τις προτάσεις Μέρκελ, επαινώντας τη μετριοπάθειά τους κι αποδεχόμενη στην πραγματικότητα την επιστροφή προσφύγων και τον εγκλεισμό στην Ελλάδα όπως και το τέλος της διαδικασίας μετεγκατάστασης.

Η γενική κατεύθυνση που θα ακολουθηθεί είναι : Αύξηση του στρατού και της ακτοφυλακής στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα, στενή συνεργασία με χώρες όπως η Αλγερία, η Αίγυπτος, η Λιβύη, το Μαρόκο, ο Νίγηρας και η Τυνησία για ανάσχεση των ροών, μέσω της υπογραφής συμφωνιών αντίστοιχων εκείνης (της απάνθρωπης και απαράδεκτης) που υπάρχει με την Τουρκία, περιορισμοί στην έκδοση βίζας σε χώρες που αρνούνται να δεχθούν πίσω απορριφθέντες αιτούντες ασύλου, οικονομική στήριξη (ως «δωροδοκία») σε χώρες πρώτης εισόδου, προσφυγικά στρατόπεδα σε χώρες εκτός ΕΕ, αυτόματες επιστροφές στις χώρες πρώτης εισόδου –που θα διευκολυνθούν από ειδικές διμερείς συμφωνίες– και διακοπή της όποιας υλικής βοήθειας σε αιτούντες προστασίας που υπόκεινται στον Κανονισμό του Δουβλίνου και έχει άλλη χώρα της ΕΕ την ευθύνη εξέτασης του αιτήματος ασύλου.

Και όλα αυτά ενώ η υποβολή αιτήσεων ασύλου εμφανίζει, κατά το έτος 2017, μείωση 44% στο σύνολο των κρατών-μελών (70% μόνο για τη Γερμανία) σε σχέση με το έτος 2016, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Φαίνεται, όμως, ότι η μείωση αυτή δεν καθησυχάζει την ΕΕ, που θέλει να απαλλαγεί εντελώς από το βάρος και το πρόβλημα των προσφύγων, μετατρεπόμενη σε φρούριο. Η μηδενική ανοχή και η ιδέα για δημιουργία στρατοπέδων εκτός της επικράτειάς της την απαλλάσσουν από το βάρος στοιχειώδους τήρησης κανόνων ανθρωπιστικού δικαίου. Της επιτρέπουν, επιπλέον, να στείλει μήνυμα και στο εσωτερικό της ότι οι προσφυγικοί πληθυσμοί στην Ευρώπη θα είναι σε ομηρία διαρκείας, «στοιχεία εκτός τόπου» που θα διαβιούν πάντα σε ειδική συνθήκη.

Είμαστε απέναντι σε αυτή τη λογική με όλες μας τις δυνάμεις. Αγωνιζόμαστε ενάντια στον ρατσισμό και τη στοχοποίηση προσφύγων και μεταναστών.  Ενάντια στην ακροδεξιά και τη φασιστική απειλή. Για την κατάργηση όλων των αντιδραστικών συμφωνιών.  Ενάντια στις αντιπροσφυγικές κυβερνητικές πολιτικές των χωρών της ΕΕ.  Ενάντια στο Δουβλίνο 3.

Αγωνιζόμαστε για να μπει φραγμός στους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και στη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτούς.  Για να ανοίξουν τα σύνορα σε πολιτικούς και οικονομικούς πρόσφυγες και να σταματήσουν οι απελάσεις.  Να κλείσουν τα στρατόπεδα και να φιλοξενηθούν αξιοπρεπώς οι πρόσφυγες μέσα στον οικιστικό ιστό.  Για ίσα δικαιώματα και αξιοπρέπεια για όλες-ους. Για ισότιμη και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση.

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ, ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

ΟΙ ΛΑΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ”