Η τροπολογία που έφερε στην Βουλή η ΝΔ αναφορικά με το ακαταδίωκτο των
μελών της Επιτροπής των Ειδικών στη διαχείριση της πανδημίας, προκάλεσε τη
σφοδρή αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ενώ την ίδια στιγμή γεννά πολλά ερωτήματα
στην ίδια την κοινωνία. Για ποιο λόγο πιστεύετε πως η ΝΔ, φέρνει προς
ψήφιση μία τέτοια τροπολογία;
Ο κ. Μητσοτάκης από την πρώτη ημέρα της διακυβέρνησής του αποδεικνύει πως
αντιμετωπίζει τη δημοκρατία, τους νόμους και τους θεσμούς της, α λα κάρτ.
Όταν δεν μπορεί να διορίσει κάποιον γιατί δεν έχει τα προσόντα, αλλάζει το
νόμο. Όταν δεν του αρέσει η ηγεσία μιας ανεξάρτητης αρχής, τροποποιεί το
πλαίσιο λειτουργίας της για να τοποθετήσει την ηγεσία της αρεσκείας του.
Όταν είναι σε εξέλιξη μια υπόθεση που διερευνάται στη δικαιοσύνη και αφορά
πολιτικά πρόσωπα, δε διστάζει να καταργήσει τη δικαστική αρχή που τη
διερευνά! Ζούμε στη χώρα που αυτοί που δημιούργησαν και συντήρησαν επί
δεκαετίες τη γκρίζα και αδιαφανή λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών και
σήμερα αρνούνται να εισπράξουν τα προβλεπόμενα δημόσια έσοδα από τη χρήση
των συχνοτήτων στις οποίες εκπέμπουν, παραπέμπουν στη δικαιοσύνη αυτούς που
επέβαλλαν τη διαφάνεια, θεσμοθέτησαν και εισέπραξαν τα νόμιμα.
Η ΝΔ έχει κάνει το Σύνταγμα και τους θεσμούς “σουρωτήρι” στην προσπάθειά
της να εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο. Αυτοί που “μάτωσαν” τα αυτιά μας με τα
κηρύγματα για την ατομική ευθύνη, δε διστάζουν να καταργήσουν, όχι απλά την
ευθύνη, αλλά και την αυτονόητη υποχρέωση για λογοδοσία συγκεκριμένων
ανθρώπων που με τη συμμετοχή τους καθορίζουν κρίσιμα ζητήματα της δημόσιας
ζωής. Η ΝΔ, με νόμο απαγορεύει ακόμα και τη δυνατότητα εξέτασής τους, την
ώρα με δική της ευθύνη παραπέμπονται βουλευτές στη δικαιοσύνη για την
πολιτική τους δράση και συγκεκριμένα για τα όσα διατύπωσαν στη Βουλή στο
πλαίσιο των καθηκόντων τους! Αυτά φυσικά δεν γίνονται “κατά λάθος”, ή με
καλή προαίρεση. Η αδιαφανής διαχείριση της δημόσιας περιουσίας και του
δημόσιου χρήματος, η άλωση του δημόσιου τομέα, η σπίλωση και η πολιτική
εξόντωση των αντιπάλων δεν είναι καινούργιες υποθέσεις για τη δεξιά στη
χώρα μας.
Ο κ. Μητσοτάκης τρέμει στην πιθανότητα απώλειας της εξουσίας. Και μπορεί σε
μια δημοκρατική χώρα να μην καταφέρει να την αποτρέψει, αλλά κάνει ότι
μπορεί για να εξαλείψει τις συνέπειες των πράξεων και των παραλείψεών
του. Βάζει την πολιτική του επιβίωση πάνω ακόμη και από την ύπαρξη του κράτους
δικαίου. Γι’ αυτό προσπαθεί με νύχια και με δόντια να μην αναδειχθούν οι
εγκληματικές ευθύνες για τη διαχείριση της πανδημίας με την μη στήριξη του
ΕΣΥ, την απουσία συστηματικής ιχνηλάτησης, τα αλλοπρόσαλλα και αντιφατικά
μέτρα περιορισμού της κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας, τις
απευθείας αναθέσεις από την “πίσω πόρτα”, τους υπουργούς που “εισηγούνται”
σε επιτροπές που “αποφασίζουν”, τους “γαλάζιους” επιλεκτικούς εμβολιασμούς,
τους δέκα και πλέον χιλιάδες νεκρούς.
Στο όνομα της προστασίας των επιστημόνων, οι οποίοι ούτως η άλλως απλά γνωμοδοτούν, επιχειρείται να προστατευθούν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι που στελεχώνουν τις επιτροπές
και οι οποίοι αποφασίζουν για τη διαχείριση της πανδημίας.
-Ως γιατρός που γνωρίζετε καλύτερα από εμάς τις ανάγκες του ΕΣΥ, πιστεύετε
ότι η χώρα εάν δεν παρθούν μέτρα σε άλλη πολιτική κατεύθυνση, θα αντέξει να
σηκώσει ενδεχομένως ένα τέταρτο κύμα διασποράς της πανδημίας;
Η κυβέρνηση δεν έπραξε τα ουσιαστικά και αυτονόητα. Δεν ενίσχυσε το ΕΣΥ με
ανθρώπινο δυναμικό και υποδομές. Δεν οργάνωσε ένα αποτελεσματικό σύστημα
καταγραφής και ιχνηλάτησης των μολύνσεων. Δεν απέτρεψε τη δημιουργία
υπερεστιών μόλυνσης στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, στα σχολεία, στους
εργασιακούς χώρους. Αυτό που έκανε ήταν να βρει ένα διακόπτη τον οποίο τον
ανοίγει και τον κλείνει σύμφωνα με τις δικές της προτεραιότητες, οι οποίες
δεν ταυτίζονται απαραίτητα με αυτές της επιστημονικής κοινότητας.
Σήμερα, η ίδια κυβέρνηση, με πολλαπλάσιες μολύνσεις, πολλαπλάσιους
διασωληνωμένους συμπολίτες μας, πολλοί εκ των οποίων παραμένουν εκτός
κλινών ΜΕΘ και δυστυχώς εκατόμβες νεκρών, λαμβάνει την απόφαση για
“άνοιγμα”. Στηρίζεται στους εμβολιασμούς, στους οποίους ωστόσο ακόμη δεν
έχουμε κατακτήσει τα απαιτούμενα υψηλά ποσοστά πλήρους εμβολιασμού, στα
ράπιντ τεστ που έγιναν σε μια νύχτα σελφ τεστ και… στον καλό καιρό! Πάμε
λοιπόν από την αρχή στο ίδιο έργο! Άνοιγμα του τουρισμού χωρίς αυξημένα
μέτρα επιτήρησης, άνοιγμα των σχολείων όπως ακριβώς έκλεισαν, άνοιγμα των
πάντων, το οποίο απέχει πάρα πολύ από τη συντεταγμένη, ρυθμισμένη και
ελεγχόμενη επανεκκίνηση της δραστηριότητας την οποία εισηγούμαστε εδώ και
μήνες.
Εάν εν τω μεταξύ έρθει κάποιο νέο στέλεχος του ιού, ως προϊόν μετάλλαξης
και αλλάξει τα δεδομένα, ή πάει οτιδήποτε άλλο στραβά, η κυβέρνηση του κ.
Μητσοτάκη έχει έτοιμη την λύση. Ο διακόπτης είναι πάντοτε εκεί, έτοιμος,
καλολαδωμένος, για να κλείσει για μια ακόμα φορά στο όνομα της ατομικής
ανευθυνότητας και του… κακού μας του καιρού!
-Άρση του lockdown και επαναφορά στην «κανονικότητα». Εκτιμάτε πως η
οικονομική κατάσταση της αγοράς θα επιτρέψει αυτή την επιστροφή;
Από την αρχή αυτής της κρίσης, όταν εμείς παρουσιάζαμε έγκαιρα υπεύθυνες,
κοστολογημένες λύσεις για τη στήριξη της οικονομίας, η ΝΔ και ο
επικοινωνιακός μηχανισμός της δεν έπαψε να μιλάει για λεφτόδεντρα. Όμως, η
κοινωνία και κυρίως η λεγόμενη μεσαία τάξη που μέσα σε ένα χρόνο μίκρυνε
απελπιστικά, βλέπει πως υπάρχουν ολόκληρα δάση από αυτά για να στηρίξουν
τις λίστες “Μητσοτάκη – Πέτσα” ή τις νεοφυείς ή τις εντός νυκτός
τροποποιούμενες επιχειρήσεις που δέχονται τη βροχή των αδιαφανών απευθείας
αναθέσεων με δημόσιο χρήμα.
Τα μέτρα που πάρθηκαν από την κυβέρνηση ήταν πολύ μικρά σε σχέση με το
μέγεθος και τη φύση του προβλήματος και ελήφθησαν με μεγάλη καθυστέρηση. Το
χειρότερο είναι πως δεν απαντούν στις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας
για μια ουσιαστική επανεκκίνηση. Ο κ. Μητσοτάκης, αν και γνώστης της
οικονομικής επιστήμης δεν εξηγεί το πώς οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα
διαθέσουν ικανό κεφάλαιο κίνησης ώστε να μπορέσουν να επανεκκινήσουν. Δε
γίνεται να αγνοεί τα σωρευμένα χρέη και την έλλειψη ρευστότητας, που
απειλούν να τινάξουν στον αέρα την μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα.
Εκτός και αν οι μικρομεσαίοι δεν αφορούν τον κ. Μητσοτάκη, όπως άλλωστε
συμβαίνει αποδεδειγμένα με τους χαμηλόμισθους, τους ανέργους και τους
λοιπούς συνήθεις “αόρατους” για αυτόν. Άλλωστε, μόλις πρόσφατα, φαίνεται
πως ανακάλυψε πως υπάρχουν και συμπολίτες του εξαρτημένοι από το μισθό
τους!
-Τους τελευταίους μήνες γίναμε μάρτυρες σκανδάλων στα οποία έχει εμπλοκή
και η ίδια η κυβέρνηση. Λιγνάδης, Φουρθιώτης, ενώ οι αποκαλύψεις του Κώστα
Βαξεβάνη περί συμβόλαιο θανάτου εις βάρος του, έρχονται να επιβεβαιώσουν
την ύπαρξη μας παράλληλης πραγματικότητας που ζει και δρα περιφρονώντας
κάθε έννοια νομιμότητας. Έχει ευθύνη η ΝΔ για όλα αυτά;
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως στην ανθρώπινη κοινωνία η παραβατικότητα και το
έγκλημα δυστυχώς υπάρχουν. Χρέος μιας οργανωμένης κοινωνίας και μιας
δημοκρατικής πολιτείας είναι να τα αποτρέπει και να τα καταπολεμά, στο
πλαίσιο της λειτουργίας του κράτους δικαίου. Η προστασία αυτής της
λειτουργίας και των θεσμών της αποτελούν ευθύνη του πολιτικού προσωπικού.
Αυτά δεν είναι ζητήματα τα οποία περιορίζονται σε πρόσωπα. Αφορούν στον
τρόπο με τον οποίο ασκείται η πολιτική και η διαχείριση της εξουσίας.
Αναμφίβολα, η εικόνα μιας κυβέρνησης που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από το
δάχτυλό της, όταν επί μεγάλο χρονικό διάστημα έβλεπαν το φως της
δημοσιότητας δημοσιεύματα για το ποιόν ενός ανθρώπου, τον οποίο η ίδια
επέλεξε στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος, δημιουργεί μείζον ζήτημα. Είναι
λογικό να γεννιούνται ερωτήματα όταν ένας πρωθυπουργός και μια υπουργός
“παίζουν την κολοκυθιά” σε δημόσια θέα για το ποιός ακύρωσε ένα διαγωνισμό
και επέλεξε έναν άνθρωπο σε μια συμβολική και τιμητική θέση για τον
ελληνικό πολιτισμό.
Επίσης, είναι λογικό κάποιος να αναρωτιέται για το τί συμβαίνει και τί
σημαίνει όταν η φυσική ηγεσία της αστυνομίας διαψεύδει ένα γεγονός για να
διαψευστεί με τη σειρά της για το ίδιο θέμα μέσα σε λίγες ώρες από την
πολιτική ηγεσία της. Δεν μπορεί να υπάρχουν καταγγελίες για απειλές κατά
της ζωής του οποιουδήποτε, σειρά ανεξιχνίαστων δολοφονιών, φυγόποινα μέλη
εγκληματικών οργανώσεων και να καμώνεται η ΝΔ πως όλα πάνε καλά! Αυτή τη
δυσώδη και δυστοπική εικόνα αποτύπωσε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πολύ
εύστοχα με την λέξη “Παρακμή”.
-Εργασιακό νομοσχέδιο ή αλλιώς «η Μητέρα τω Μαχών» όπως χαρακτήρισε ο
ΣΥΡΙΖΑ, τον συλλογικό αγώνα για τη μη θεσμοθέτησή του. Κατάργηση του 8ωρου,
ελαστικές μορφές εργασίας, απλήρωτες υπερωρίες. Είναι ο καθρέφτης του
σκληρού νεοφιλελεύθερου προσώπου της ΝΔ; Ποιος ο «δρόμος» που θα
ακολουθήσει η αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία ευθύς εξαρχής τάχτηκε
ενάντια;
Τα εργασιακά είναι ένα μόνο μέρος του νεοφιλελεύθερου “παραδείσου” του κ.
Μητσοτάκη. Η διάλυση του κοινωνικού κράτους, η απαξίωση της δημόσιας
εκπαίδευσης, των δημόσιων πανεπιστημίων, η ευθεία υπονόμευση του ΕΣΥ ακόμα
και στην περίοδο της πανδημίας, είναι και αυτά αποτελέσματα της
νεοφιλελεύθερης ατζέντας μιας ταξικά ακραίας μονομερούς πολιτικής υπέρ των
μεγάλων επιχειρήσεων και των μεγάλων εισοδημάτων. Εξισώνουν τα
επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων των κολλεγίων με αυτά των δημόσιων
πανεπιστημίων και μιλούν για αριστεία. Ορίζουν το 2021 ουσιαστικά τη βάση
εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με βάση το κόστος των διδάκτρων και
μιλούν για κοινωνική δικαιοσύνη και ανάπτυξη. Φτάνουν να γυρίσουν το χρόνο
έναν αιώνα πίσω καταργώντας ακόμη και το οκτάωρο στο όνομα του μαζέματος
της ελιάς!Ο κ. Χατζηδάκης ετοιμάζεται να κάνει μπίζνα την έκδοση των
συντάξεων που εδώ και δύο χρόνια η ίδια η ανικανότητα αυτής της κυβέρνησης
έχει ουσιαστικά παγώσει και τολμά να μιλάει για μεταρρύθμιση! Δυστυχώς, η
ΝΔ έχει κηρύξει τον πόλεμο στην λογική.
Το 6ωρο, το 7ωρο, η 4ήμερη απασχόληση με πλήρη αμοιβή αποτελούν ήδη
πραγματικότητα σε άλλες χώρες. Εδώ, αυτοί που δήθεν κόπτονται για την
προστασία της οικογένειας, καταργούν το 8άωρο, συρρικνώνουν με κάθε τρόπο
το μισθό, και αποχαλινώνουν την εργοδοτική αυθαιρεσία. Αυτό που εξαγγέλλει
η ΝΔ είναι ουσιαστικά η επιστροφή σε έναν εργασιακό μεσαίωνα. Για να
επιβληθεί, απαιτεί την περιστολή των ατομικών, κοινωνικών και πολιτικών
δικαιωμάτων, κάτι που ήδη ο κ. Μητσοτάκης έχει ήδη θέσει σε εφαρμογή με την
αστυνομοκρατία και το δόγμα “νόμος και πάταξη”.
Οι σχέσεις και οι συνθήκες εργασίας, αποτελούν το βασικό ζήτημα για το
αναπτυξιακό και κοινωνικό μοντέλο της χώρας. Μπορούμε διαφορετικά και το
αποδείξαμε κατά τη δική μας διακυβέρνηση, επαναφέροντας τις συλλογικές
διαπραγματεύσεις και αυξάνοντας τον κατώτατο μισθό. Δεν υπάρχει ανάπτυξη
χωρίς τη συμμετοχή της κοινωνίας και για εμάς αυτό είναι ταυτοτικό ζήτημα.
Για αυτούς τους λόγους, το Πολιτικό Συμβούλιό μας διακήρυξε πως για εμάς
αυτή η αντιπαράθεση στο νομοσχέδιο είναι η μάχη των μαχών και σε αυτή την
μάχη η λογική και η κοινωνία θα νικήσουν.
