Με μια καθόλα ενδιαφέρουσα εισήγηση που κέρδισε το ενδιαφέρον των παρισταμένων από τον Ομότιμο Καθηγητή της Γεωπονικής Σχολής του Α.Π.Θ. και πρώην υπουργό Αθανάσιο Τσαυτάρη, άνοιξε ο κύκλος των εισηγήσεων του 4ου Ελληνογερμανικού Φόρουμ Τροφίμων που ξεκίνησε σήμερα το πρωί στην Καβάλα και ολοκληρώνεται αύριο το μεσημέρι. Το θέμα της εισήγησης που παρουσίασε ο πρώην υπουργός και καθηγητής ήταν “Οι εξελίξεις στην γονιδιωματική και ο ρόλος της καινοτομίας στη γεωργική παραγωγή” όπου τόνισε ότι στη σημερινή δύσκολη συγκυρία για τον τόπο η εθνική ανασυγκρότησή περνάει από την παραγωγική ανασυγκρότηση και την οικονομική ανάπτυξη που στηρίζεται στους πραγματικά παραγωγικούς τομείς.
Ο κ. Τσαυτάρης, ξεκίνησε την ομιλία του κάνοντας μια σύντομη αναφορά στην τρέχουσα οικονομική κατάσταση της χωράς λέγοντας χαρακτηριστικά “επιβάλλεται να προχωρήσουμε σε μια γρήγορη ανάπτυξη. Δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλα δέκα ή δεκαπέντε χρόνια, μέχρι τότε δεν θα μείνει κανείς νέος άνθρωπος στην Ελλάδα που να θέλει να προσφέρει και να δημιουργήσει. Η γρήγορη αυτή ανάπτυξη στην οποία αναφέρομαι μπορεί να έρθει μέσα από τη γεωργία και τις συνέργειές της όπως επίσης και μέσα από τον τουρισμό, όπου ο τουρίστας ερχόμενος εδώ καταναλώνει ελληνικά αγροτικά ποιοτικά προϊόντα. Και κατά το παρελθόν η γεωργία ήταν αυτή που στήριξε την εθνική οικονομία και στα χρόνια των παππούδων μας μετά τη μικρασιατική καταστροφή το 1922 και στα χρόνια των πατεράδων μας μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον εμφύλιο. Η γεωργία ήταν αυτή που έδωσε δουλειά σε εκατομμύρια χέρια και που μπορεί πραγματικά να υποστηρίξει τα ελληνικά προϊόντα στις μεγάλες και ανταγωνιστικές αγορές τους εξωτερικού”.
“Η γεωργία” υπογράμμισε, “έχει τα δικά της κεφάλαια ωστόσο δεν μπορούμε ακόμα να κάνουμε σχεδιασμό επι χάρτου όταν ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα ολοκληρώνεται μέσα μέσα στα επόμενα δυο τρία χρόνια. Η κοινωνία συνεχώς ανεβάζει τις απαιτήσεις από τον αγροτικό τομέα, διογκώνει τις απαιτήσεις όταν την ίδια στιγμή συρρικνώνει όλους τους διαθέσιμους πόρους π.χ. εξαντλεί το νερό, υποβαθμίζει τα εδάφη, ακριβαίνει τα λιπάσματα. Όλα αυτά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη σύγχρονη πραγματικότητα χωρίς νέα έρευνα, χωρίς καινοτόμες δράσεις στη γεωργία, χωρίς νέες μεθόδους καλλιέργειας, χωρίς σύγχρονα ψηφιακά προγράμματα”.
