Εκθεση εσωτερικής υπηρεσίας τού Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αποκάλυψε ότι το ίδιο το Ταμείο κατέληξε στο «Κάναμε λάθος με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους». Εστω και αργά, όλο αυτό αποτελεί δικαίωση για τον Γιάνη Βαρουφάκη
Η έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης του Ταμείου (Independent Evaluation Office- ΙΕΟ), η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα, αποτελεί μια αυτοκριτική για τα λάθη που διέπραξε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο πρώτο μνημόνιο, στο πρώτο χρηματοδοτικό πρόγραμμα της Ελλάδας.
Πόσο διαφορετικές καταστάσεις θα βιώναμε εάν την άνοιξη του 2010, τότε που συστηθήκαμε πρώτη φορά με τα Μνημόνια, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έλεγε «ναι» στη χρηματοδότηση της Ελλάδας, δίχως να έχει εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους της, μέσω μιας γενναίας, παράλληλης αναδιάρθρωσης;
Αυτό το τεράστιο ερώτημα αποτελεί την εσάνς της έκθεσης του Ανεξάρτητου Γραφείου Εκτιμήσεων, στην οποία και σημειώνονται οι λάθος κινήσεις του Ταμείου κατά τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης.
Σε διάφορα σημεία της έκθεσης επισημαίνεται ότι η μεγάλη διδαχή που έλαβε το Ταμείο στην ελληνική κρίση, είναι πως δεν έπρεπε να συμβιβαστεί με τους Ευρωπαίους όταν διαπίστωσε ότι το δημόσιο χρέος δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί χωρίς γενναία αναδιάρθρωση. Τότε, δηλαδή, που η Κομισιόν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και κάποιες κυβερνήσεις της Ευρωζώνης ήταν κάθετα αντίθετες στο ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, για οικονομικούς, τεχνικούς, νομικούς και πολιτικούς λόγους.
Αν γυρίσουμε τη μνήμη μας λίγο πίσω, θα θυμηθούμε ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης, όταν ήταν υπουργός, διαπραγματευόταν με όλους αυτούς. Ηταν ακριβώς το ίδιο διάστημα που σε πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αναφερόταν, με καθόλου επιεικείς χαρακτηρισμούς, πως «ο Βαρουφάκης πρέπει να φύγει από το υπουργείο επειδή κάνει συνεχή ταξίδια και πότε βρίσκεται στο γραφείο του;». Επίσης, υπήρχαν πολλές φωνές που έλεγαν ότι «αυτός ο τύπος, που θέλει να θυμίζει τον Μπρους Γουίλις, δεν μπορεί να συντονίζει τις διαπραγματεύσεις».
Πώς προέκυπταν αυτές οι αιτιάσεις; Επειδή ο Βαρουφάκης είχε δηλώσει πως -από το 2010 έως το 2014- το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Κομισιόν οδήγησαν την Ελλάδα σε έναν δημοσιονομικό «εικονικό πνιγμό» και ότι είχαν προκαλέσει μεγάλη ύφεση με τις πολιτικές λιτότητας που μας επέβαλαν. Ποια ήταν τα επιχειρήματα στις αιτιάσεις των εν λόγω Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης; «Βρε αδερφέ, δεν είναι πρέπον, ένας υπουργός Οικονομικών μιας χρεοκοπημένης χώρας να δηλώνει πως η χώρα του έχει υποστεί εικονικό πνιγμό».
Με δυο λόγια; Εψεγαν τον Βαρουφάκη για το προφανές. Για αυτό που βιώνουμε, καθημερινά, όλοι στο πετσί μας, που δεν μπορούμε να πάρουμε ανάσα από τα πάσης φύσεως χρέη, την ίδια στιγμή που, περίπου, το 30% του εθνικού εισοδήματος έχει εξαϋλωθεί από την πολιτική που μας εφάρμοσε (και) το ΔΝΤ.
Τώρα που έχει περάσει μόλις ένας χρόνος από την αποπομπή Βαρουφάκη από την κυβέρνηση, ασχέτως εάν μας φαίνεται ότι έχουν κυλήσει πολλά έτη στον μύλο του αιώνα της κρίσης που διανύουμε, μπορεί κάποιος, έστω και καθυστερημένα, να διαφωνήσει με τις τότε κινήσεις του Γιάνη;
Η ίδια η έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Εκτιμήσεων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αναφέρει ξεκάθαρα ότι η στρατηγική του ελληνικού προγράμματος ήταν επισφαλής και ότι εστιάστηκε σε μια ασυνήθιστα ισχυρή και εμπροσθοβαρή δημοσιονομική προσαρμογή, υιοθετώντας μια σειρά υπεραισιόδοξων προβλέψεων.
Το ζήτημα είναι ότι ο -όπως φαινόταν σε πολλούς τότε- απαισιόδοξος Βαρουφάκης τώρα δικαιώνεται. Και, πλέον, έτσι εξηγούνται πολλές στιγμές του μνημονιακού παρελθόντος μας…
