Ο Φεβρουάριος μέσα από τα στοιχεία της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής του Κοπέρνικου
Νέα ρεκόρ καταγράφονται διαρκώς. Δεν ήταν μόνο ο δεύτερος πιο θερμός Φεβρουάριος στα παγκόσμια χρονικά. Εδώ στην Ευρώπη, όλο το χειμώνα φέτος, από τις αρχές Δεκεμβρίου, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, η θερμοκρασία ήταν 3,4 βαθμούς Κελσίου πάνω από το μέσο όρο της περιόδου 1981-2010.
Αυτό σημαίνει ότι ήταν με διαφορά ο πιο θερμός χειμώνας στα χρονικά.
Πάμε να δούμε τι συμβαίνει σε παγκόσμια κλίμακα, μέσα από αυτόν τον χάρτη που παρουσιάζει την ανωμαλία της θερμοκρασίας επιφανείας τον Φεβρουάριο. Εδώ μπορούμε να δούμε ότι το τέλος του καλοκαιριού στην Ανταρκτική ήταν θερμότερο από τον μέσο όρο. Στην Αυστραλία ήταν πιο ψυχρά. Εδώ στην Ευρώπη ήταν πιο ήπια, αλλά σε όλη την Σιβηρία και την Κεντρική Ασία, οι θερμοκρασίες ήταν πολύ πιο ψηλές από τον μέσο όρο τον Φεβρουάριο.
Όσον αφορά στο στρώμα πάγου της Αρκτικής Θάλασσας, που είχε μειωθεί τον προηγούμενο μήνα, οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι έχουμε περίπου 850.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα λιγότερο πάγο από ό,τι αναμένουμε να έχουμε αυτή την εποχή του χρόνου. Είναι περίπου η επιφάνεια που αντιστοιχεί στην Γαλλία και την Ιταλία μαζί.
Θα εστιάσουμε στο χωριό Άμπισκο, στη βόρεια Σουηδία, ένα μέρος που η μέση ετήσια θερμοκρασία πέρασε από υπό το μηδέν σε πάνω από το μηδέν, λόγω της κλιματικής αλλαγής.Μπορείτε να δείτε σ’ αυτό το διάγραμμα, τη διακύμανση των θερμοκρασιών από το 1960. Τη βαθμιαία άνοδό τους. Αυτή είναι η θερμοκρασία μηδέν. Πώς είναι η κατάσταση σήμερα στην περιοχή;
Άμπισκο – Αρκτικός κύκλος
Είναι χειμώνας στο Άμπισκο της Σουηδίας. Αυτό σημαίνει ότι οι θερμοκρασίες είναι περίπου στους -15C. Αυτή είναι μια συνήθης κατάσταση για τοποθεσίες που είναι βόρεια του Αρκτικού κύκλου. Να είναι παγωμένες. Αυτό το χιόνι είναι όμως ένδειξη αλλαγής. Ο Κιθ Λάρσον είναι κλιματολόγος στον Σταθμό Επιστημονικής Έρευνας: «Εδώ έχουμε έναν μετεωρολογικό σταθμό, όπου μετράμε την θερμοκρασία με ένα θερμόμετρο, από το 1913. Αυτό το δέντρο λειτουργεί ως θερμόμετρο. Όπως και όλα τα δέντρα».
Οι καταγραφές θερμοκρασιών αλλά και τα δέντρα σ’ αυτόν τον σταθμό που μετρά 100 χρόνια παρουσίας στο Άμπισκο δείχνουν ότι η υπερθέρμανση είναι διπλάσια από τον υπόλοιπο κόσμο. Ο Λάρσον θεωρεί ότι αυτό οφείλεται στο ότι καθώς το χιόνι και ο πάγος λιώνουν, αντανακλούν λιγότερη ηλιακή ακτινοβολία, επιταχύνοντας το λιώσιμο: «Από το 1989, με την εξαίρεση του 2010, όλα τα έτη είναι θερμά έτη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνει κρύο τον χειμώνα. Είμαστε στον Αρκτικό Κύκλο. Αλλά έχουμε χάσει τους κρύους χειμώνες μας».
Στο κέντρο τουρισμού στο Εθνικό Πάρκο Άμπισκο, όλη η έκθεση είναι αφιερωμένη στις αλλαγές που έχουν γίνει στον τόπο και τι σημαίνει αυτό για τα ζώα και τα φυτά που ζουν εδώ: «Τώρα έχουμε την αρκτική αλεπού στα ψηλότερα μέρη του βουνού. Και έχουμε την κόκκινη αλεπού που πλέον έχει φτάσει εδώ. Και αν συναντηθούν, η κόκκινη αλεπού επιβάλλεται της αρκτικής αλεπούς» επισημαίνει η Λο Φίσερ, επικεφαλής του Κέντρου Επισκεπτών στο Εθνικό Πάρκο του Άμπιστο.
«Εδώ στο Άμπισκο, οι ντόπιοι βλέπουν αλλαγές που δεν είναι ορατές στον κόσμο που μένει πιο νότια. Πάρτε για παράδειγμα αυτή τη γραμμή με τα δέντρα. Παλιότερα ήταν πιο χαμηλά. Κάθε χρόνο, πλέον, επειδή ο υδράργυρος ανεβαίνει, ανεβαίνει πιο ψηλά στο βουνό» μεταδίδει η απεσταλμένη του Euronews, Λίντσεϊ Ρέμπελ.
Ο Τόμας Κουμούνεν είναι Σάμι. Είναι μια κοινότητα αυτόχθονων που ζουν κυρίως στα βόρεια της Σουηδίας, της Νορβηγίας και της Φινλανδίας. Όσοι ζουν με τον παλιό, παραδοσιακό τρόπο, αντιμετωπίζουν πολλές δυσκολίες, λόγω της αλλαγής των κλιματικών συνθηκών: «Αυτοί είναι οι χειμερινοί βοσκότοποι στην περιοχή που ζούμε. Είναι διασκορπισμένοι οι χώροι τα τελευταία χρόνια. Το μέλλον είναι αβέβαιο. Ρωτάμε τους ηλικιωμένους, τι έκαναν όταν οι χειμώνες ήταν έτσι. Πώς διαχειρίζονταν την κατάσταση. Και αυτοί μας λένε ότι δεν ξέρουν».
Πιο υψηλές θερμοκρασίες εδώ σημαίνει περισσότερες βροχές. Οι λειχήνες εγκλωβίζονται στο έδαφος με αποτέλεσμα οι τάρανδοι να λιμοκτονούν. Ο Τόμας μας εξηγεί ότι μερικές από τις οικογένειες μάντρωσαν τους ταράνδους τους και τους ταΐζουν με το χέρι, παρόλο που δεν είναι καλό για τα ζώα. Δεν ανησυχεί ο Τόμας για το παρόν. Ανησυχεί για το πώς θα είναι οι χειμώνες της επόμενης γενιάς ή αν οι παλιοί χειμώνες, που γνώρισε, επιστρέψουν κάποια στιγμή.
