Tο μότο της Μπαρτσελόνα ως γνωστόν είναι «Mes que un club», δηλαδή «κάτι παραπάνω από μία ομάδα». Το σλόγκαν αυτό δεν βγήκε μόνο από αθλητικές επιτυχίες των ομάδων της Μπάρτσα σε όλα τα αθλήματα. Για την ακρίβεια ίσως οι τίτλοι και οι επιτυχίες των ομάδων του οργανισμού «Μπαρτσελόνα» να προέκυψαν από το σύνθημα το οποίο σημαίνει πολλά για όλους τους «μπλαουγκράνα». Από τον Μέσι και τον Ναβάρο μέχρι και τον μικρότερο φίλαθλο της ομάδας.
Η ακαδημία ποδοσφαίρου της Μπαρτσελόνα, η ξακουστή Μασία, έχει «γεννήσει» αρκετούς σταρ με αποκορύφωμα τους Τσάβι, Ινιέστα και βέβαια τον Αργεντίνο «μάγο» Λιονέλ Μέσι! Δεν είναι όμως μόνο το ποδοσφαιρικό ταλέντο και οι προπονήσεις που κάνουν τα παιδιά της Μασία να ξεχωρίζουν. Η διαπαιδαγώγηση των μελλοντικών «μπλαουγκράνα» είναι κάτι στο οποίο δίνεται μεγάλη βαρύτητα. Άλλωστε στην Μπαρτσελόνα όταν λένε «κάτι παραπάνω από μία ομάδα» το εννοούν.
Οι ίδιοι οι νεαροί ποδοσφαιριστές της Μπάρτσα το αποδεικνύουν αυτό. Σε διεθνές τουρνουά συλλόγων στην Ιαπωνία η Μπαρτσελόνα κ13 αντιμετώπισε την Ιαπωνέζικη FC Persimmon για τον ημιτελικό της διοργάνωσης. Ο νικητής έμελλε να κριθεί στα πέναλτι με τις δύο ομάδες να έρχονται ισόπαλες με 2-2. Στη διαδικασία των πέναλτι νικήτρια αναδείχθηκε η Ισπανική ομάδα με 11-10.
Όπως είναι λογικό οι Ιάπωνες «μπόμπιρες» στενοχωρήθηκαν και έβαλαν τα κλάματα. Η αντίδραση των μικρών «μπλαουγκράνα» ήταν όμως άμεση, όλα τα παιδιά της Μπαρτσελόνα έσπευσαν να αγκαλιάσουν τους, για 120 λεπτά, αντίπαλους τους και να τους εμψυχώσουν. Η εικόνα μάλιστα του μικρού που ευστόχησε στο τελευταίο πέναλτι ήταν χαρακτηριστικό της διαπαιδαγώγησης που λαμβάνουν στις ακαδημίες των Πρωταθλητών Ισπανίας. Με το που ευστόχησε στο νικητήριο πέναλτι, έτρεξε να το πανηγυρίσει και δευτερόλεπτα μετά έτρεχε πίσω προς την εστία να αγκαλιάσει τον δακρυσμένο τερματοφύλακα…
Μπορεί να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα και να αγωνιστούν με την «μαμά» Μπαρτσελόνα, μπορεί να μην τα καταφέρουν και να αγωνιστούν σε κάποια άλλη ομάδα. Μπορεί ακόμη και να μην παίξουν ποδόσφαιρο, όλα μέσα στη ζωή είναι άλλωστε. Το ήθος και τα ιδανικά με τα οποία έχουν γαλουχηθεί στο «σχολείο ζωής» της Μασία, τους έχουν κάνει πρώτα απ’ όλα σωστούς ανθρώπους. Μετά από χρόνια αυτό είναι που μετράει έτσι κι αλλιώς.
