Μία εβδομάδα μετά την 46η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου που σημαδεύτηκε από άγρια καταστολή και πολύωρες προσαγωγές διαδηλωτών, στοιχεία για τη βιαιότητα την οποία επιστράτευσε η Αστυνομία εκείνη την ημέρα συνεχίζουν να βγαίνουν στο φως.
Ένας τραυματίας με ανοιγμένο κεφάλι και ένας από τους 23 φοιτητές που αφέθηκαν 15 ώρες νηστικοί σε ένα κελί στο κεντρικό αστυνομικό τμήμα των Ιωαννίνων και τώρα αντιμετωπίζουν κατηγορίες και υπέρογκα πρόστιμα, μιλούν για την περιπέτειά τους.
Ανήμερα λοιπόν της επετείου, 40 φοιτητές ξεκίνησαν από τις φοιτητικές εστίες της Δόμπολης με κατεύθυνση το μνημείο των ηρώων του Πολυτεχνείου. Δηλώνουν ότι όλοι τους φορούσαν μάσκες και τηρούσαν τις απαραίτητες αποστάσεις.
«Αποφασίσαμε ως εστιακοί φοιτητές να συμμετέχουμε στην πορεία γιατί αυτή η επέτειος αντικατοπτρίζει πράγματα και στο σήμερα. Για να έχουν οι γονείς μας μια ΜΕΘ αύριο και να μην τους αφήσουν να πεθάνουν από έναν ιό στη διαλογή εν έτει 2020, κάτι πρέπει να γίνει» λέει ο Κώστας Λάχανης.
Ο Κώστας είναι φοιτητής στο «Χημικό» των Ιωαννίνων και διαμένει στις εστίες της Δόμπολης. Το τραύμα του από γκλομπ στο πίσω μέρος του κεφαλιού ήταν βαθύ, ενώ από τα χτυπήματα στο κεφάλι και τον αυχένα, θα πρέπει να φορά κολάρο για ένα διάστημα.
«Με το που πατήσαμε το πόδι μας στο δρόμο δεχθήκαμε μια ακαριαία επίθεση από την Αστυνομία», λέει ο Κώστας. «Η Αστυνομία δε φαίνονταν. Ήταν σαν ενέδρα. Απλά όρμησαν κατά πάνω μας. Κάποιοι μάλιστα κουνούσαν επιδεικτικά τα γκλομπ στον αέρα. Μας περικύκλωσαν, μας στρίμωξαν και άρχισαν να μας χτυπάνε».
«Κατευθείαν έτρεξαν κατά πάνω μας, άρχισαν να βρίζουν και να τραμπουκίζουν λεκτικά και μετά ξεκίνησαν να μας χτυπούν μανιασμένα. Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο», λέει ο φοιτητής ενώ σε σχετική μας ερώτηση ήταν απόλυτος ότι πριν την επίθεση οι αστυνομικοί δεν προχώρησαν σε κάποιου είδους σύσταση για να διαλυθούν οι φοιτητές.
«Η επίθεση ήταν σχεδόν δολοφονική. Χτυπούσαν στο κεφάλι άτομα που ήταν πεσμένα κάτω, άτομα τα οποία αιμορραγούσαν από το κεφάλι, είχαν χτυπήσει σε διάφορα μέρη του σώματος και ζητούσαν βοήθεια, εκείνοι συνέχιζαν να τα χτυπούν και να τα βρίζουν με χυδαίο τρόπο» καταθέτει ο φοιτητής.
«Εμένα που είμαι από τους πιο βαριά χτυπημένους με είχαν πάρει τέσσερις ή πέντε αστυνομικοί, με χτυπούσαν.ενώ ήμουν πεσμένος κάτω και δεν μπορούσα να κουνηθώ. Το χέρι μου το δεξί ήταν εντελώς ακούνητο, η πλάτη μου πονούσε από τις κλωτσιές από τις αρβύλες, το κεφάλι μου ήταν ανοιχτό στο πίσω μέρος από τα γκλομπ και έτρεχε το αίμα. Παρόλ’ αυτά συνέχιζαν να με βαράνε και να μου λένε «να πεθάνεις σκουπίδι, να ψοφήσεις εκεί κάτω μόνος σου»».
Υπάρχουν μάλιστα μαρτυρίες ότι αστυνομικοί έκαναν αναφορά στην Χρυσή Αυγή. «Ένας από τους αστυνομικούς μου είπε «εγώ είμαι χρυσαυγίτης και θα σε διαλύσω», λέει ο Κώστας Λάχανης.
Στη συνέχεια ο Κώστας και ένας ακόμη τραυματίας μεταφέρθηκαν με ασθενοφόρο στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο των Ιωαννίνων. Εκεί διαπιστώθηκε ότι δεν είχε υποστεί κάποια εσωτερική βλάβη, όμως το τραύμα από το γκλομπ στο κεφάλι του ήταν πολύ βαθύ, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες, και χρειάστηκε πολλά ράμματα για να κλείσει. Επιπλέον διαπιστώθηκαν μώλωπες στην πλάτη ενώ του χορηγήθηκε κολάρο στον αυχένα μετά από τα πολλά χτυπήματα στο κεφάλι και το λαιμό. Για κάποιες ημέρες δεν μπορούσε να κουνήσει το δεξί του χέρι.
23 άτομα επί 7 ώρες σε ένα μικρό κελί, χωρίς να γνωρίζουν γιατί
Από τους 40 φοιτητές μόνο ο Κώστας Λάχανης κι άλλος ένας μεταφέρθηκαν κατευθείαν στο νοσοκομείο. Μετά το τέλος της αστυνομικής επιχείρισης, κάποιοι φοιτητές αφέθηκαν ελεύθεροι να φύγουν ενώ για 23 αποφασίστηκε η μεταφορά τους στο κεντρικό αστυνομικό τμήμα των Ιωαννίνων.
Οι φοιτητές καταγγέλλουν πως αναγκάστηκαν από τους αστυνομικούς να μπουν ανά δέκα σε ένα βαν της Αστυνομίας. Κάποιοι μάλιστα ήταν τραυματίες. «Καταλαβαίνετε ότι δεν τηρήθηκε κανένα μέτρο προστασίας από τον κορονοϊό», λέει ένας από τους 23 συλληφθέντες εκείνης της ημέρας.
Στο τμήμα τους έβαλαν όλους σε ένα μικρό κελί με ένα μικρό παράθυρο, όπως λένε οι ίδιοι. Εν μέσω πανδημίας, «δεν είχαμε χώρο να καθίσουμε», λέει ο συλληφθείς. «Η κατάσταση ήταν άθλια, οι τουαλέτες, τα στρώματα…»
«Προσπαθούσαμε να μάθουμε το λόγο για τον οποίο βρισκόμαστε εκεί. Οι αστυνομικοί μας έλεγαν «δεν ξέρω». Ύστερα μας έλεγαν «αυτό δεν είναι δικιά μου αρμοδιότητα, είναι κάποιου άλλου». Εμείς ρωτούσαμε, «ποιανού είναι η αρμοδιότητα», παίρναμε την απάντηση «δεν ξέρω, πρέπει να περιμένετε»».
Οι φοιτητές υποστηρίζουν ότι οι αστυνομικοί στο τμήμα αρνήθηκαν να τους επιτρέψουν ένα τηλεφώνημα προς το δικηγόρο τους ενώ κι αφού είχαν καταφέρει να έρθουν σε επαφή μαζί του, οι αστυνομικοί του απαγόρευσαν την είσοδο.
Πέρασαν περίπου 7 ώρες μέχρι να τους ανακοινώσουν τις κατηγορίες. Πολλοί φοιτητές ήταν τραυματίες. «Όταν είπαμε στους αστυνομικούς ότι κάποιοι πρέπει να πάνε στο νοσοκομείο στην αρχή μας έλεγαν «μην αγχώνεστε, σε λίγο θα φύγετε». Μετά κάποια παιδιά είχαν αρχίσει να ζαλίζονται γιατί είχαν δεχτεί χτυπήματα στο κεφάλι. Με τα πολλά, μας είπαν «διαλέξτε δύο, μόνο αυτοί θα πάνε». Οι δύο φοιτητές που κρίθηκε σοβαρότερη η κατάσταση τους μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο με όχημα της Ασφάλειας, όχι με ασθενοφόρο», μας εξηγεί ο φοιτητής. Την επόμενη μέρα που τελικά πήγαν στο νοσοκομείο, διαπιστώθηκαν τραυματισμοί που έχρηζαν φροντίδας.
Όλο αυτό το διάστημα, τους άφησαν νηστικούς και με ελάχιστο νερό. «Όταν ζητήσαμε νερό, μας έφεραν πέντε μπουκάλια για 23 άτομα. Κι όταν ζητήσαμε παραπάνω νερό γιατί προφανώς δε μας έφτασε, μας είπαν ότι δεν έχουν άλλο κι αν θέλουν να πιουν από τη βρύση. Η βρύση δεν ήταν όχι για να πιεις, ούτε για να ακουμπήσεις», λέει ο συλληφθείς φοιτητής με τον οποίο συνομιλήσαμε. Ύστερα οι αστυνομικοί τους είπαν ότι αν ήθελαν μπορούσαν να παραγγείλουν νερό απ’ έξω, πράγμα που έκαναν.
Επτά ώρες μετά τη μεταφορά τους στο τμήμα, οι αστυνομικοί άρχισαν να τους ανακοινώνουν γιατί κρατούνται. Το γιατί χρειάστηκε τόσος χρόνος είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί. Τους ζήτησαν να καταθέσουν ενώ συνέχισαν να αρνούνται την είσοδο στο δικηγόρο. Κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης με το δικηγόρο τους, τα παιδιά δέχτηκαν να προχωρήσουν τη διαδικασία. Υπογραφές, δακτυλικά αποτυπώματα, φωτογραφίες.
Η Αστυνομία κατηγορεί τους 23 φοιτητές για αντίσταση κατά της Αρχής, οπλοκατοχή, ενώ οι φοιτητές ισχυρίζονται ότι κρατούσαν μόνο σημαίες, άσκηση βίας κατά υπαλλήλων, διατάραξη κοινής ειρήνης και παραβίαση της απαγόρευσης συναθροίσεων που είχε επιβάλει η κυβέρνηση εκείνες τις ημέρες. Επιπρόσθετα τους επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 900 ευρώ στον καθένα για μη ορθή χρήση μάσκας!
Και σεξιστικά σχόλια στο τμήμα
«Όταν παραπονεθήκαμε για το πρόστιμο, κοπέλες δέχθηκαν σχόλια όπως «κοπέλα είσαι, ξέρεις πώς θα τα βρεις τα λεφτά», ενώ νωρίτερα κατά την ανάκριση είπαν σε κοπέλα «εσύ γυναίκα είσαι, δε χρειάζεται να ασχολείσαι με αυτά».
Μετά από μια διαδικασία που έφτασε τις 15 ώρες, οι φοιτητές αφέθηκαν ελεύθεροι. Η υπόθεση δεν έχει προχωρήσει στον εισαγγελέα, οπότε προς το παρόν είναι κατηγορούμενοι μόνο από την Αστυνομία.
Οι φοιτητές ισχυρίζονται ότι υπάρχουν πολλοί μάρτυρες της επίθεσης. Προσπαθούν να επικοινωνήσουν την ιστορία τους με κάθε πρόσφορο μέσο και ζητούν από την Αστυνομία την απόσυρση των κατηγοριών και τη διαγραφή των προστίμων.
