Απόσπασμα από το βιβλίο του Δρ. ΡΟΝ ΠΟΤΕΡ – ΕΦΡΟΝ «Nίκησε το θυμό και την υπερένταση τώρα!»
Η πιο κοινή αιτία του θυμού είναι το θυμωμένο οικογενειακό περιβάλλον. Τα παιδιά μαθαίνουν να εκνευρίζονται από τους γονείς τους. Μαθαίνουν πότε να εκνευρίζονται, πώς και πόσο. Αυτό λέγεται μίμηση προτύπων.
Οι οικογένειες που τα μέλη τους είναι θυμώδη, ενεργούν συνήθως με πολύ διαφορετικό τρόπο από τις κανονικές οικογένειες. Έχουν τρεις καταστροφικές συνήθειες:
– Θεωρούν ότι ο θυμός είναι μία φυσιολογική και αναμενόμενη κατάσταση.
– Νομίζουν πως κανείς δεν τους ακούει, παρά μόνο όταν έχουν νεύρα.
– Προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματά τους με νεύρα.
Ο θυμός αποτελεί ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά. Αλλά σε ορισμένες οικογένειες ο θυμός λειτουργεί σαν χαλασμένο φανάρι σε αφύλαχτη σιδηροδρομική διάβαση. Αναβοσβήνει και σφυρίζει συνεχώς, ακόμα κι όταν δεν περνάει τρένο. Τα άτομα που ανήκουν στις οικογένειες αυτές εκνευρίζονται όλη την ώρα. Μπορεί να έχουν έναν πολύ καλό λόγο που εκνευρίστηκαν. Κι αν δεν έχουν, φροντίζουν κάθε φορά να τον επινοούν.
Σ΄αυτές τις οικογένειες είναι αναμενόμενο κάθε μέλος της να είναι θυμώδες. Όλοι είναι εκνευρισμένοι με όλους και γίνεται τουλάχιστον ένας καβγάς τη μέρα.
Το χειρότερο όμως είναι ότι όλος αυτός ο καβγάς τους φαίνεται απολύτως φυσιολογικός. Καθημερινός τρόπος ζωής. Σκέψου αυτά τα παιδιά. Πού θα τα οδηγήσει όλος αυτός ο θυμός; Τι θα μάθουν; Μα φυσικά να είναι θυμωμένα όλη την ώρα, όταν θα μεγαλώσουν.
Κάποιοι ενήλικες με ρώτησαν γιατί οι άλλοι τους θεωρούν ευέξαπτους. Ιδού η απάντηση… Επειδή φωνάζουν πολύ. Νομίζουν ότι ο μόνος τρόπος να μιλάς είναι να φωνάζεις. Είναι υπερβολικά επιθετικοί. Το θλιβερό της υπόθεσης είναι ότι πολύ απλά συμπεριφέρονται έτσι όπως έμαθαν στα σπίτια τους.
Ο θυμός χρησιμοποιείται με λάθος τρόπο από τις οικογένειες αυτές. Τα μέλη τους προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματά τους με νεύρα. Αυτό όμως δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Είναι σαν να προσπαθείς να βιδώσεις μία βίδα χρησιμοποιώντας ένα σφυρί. Ο θυμός είναι απλά μία ένδειξη, δεν είναι λύση. Ο θυμός σου απλά σε προειδοποιεί ότι υπάρχει πρόβλημα. Το πρόβλημα μπορεί να είναι ενδογενές (ξύπνησες με πονοκέφαλο), αλλά μπορεί να είναι και εξωγενές (τα παιδιά έσπασαν ένα τζάμι την ώρα που έπαιζαν μπάλα). Αν εκνευριστείς όμως, δε θα λυθεί ούτε το ένα ούτε το άλλο πρόβλημα.
Ας τα ξαναπούμε λοιπόν: Οι θυμώδεις άνθρωποι προέρχονται από θυμώδεις οικογένειες.
Μήπως μεγάλωσες μέσα σε μία θυμωμένη οικογένεια; Πόσο συχνά έβλεπες τους γονείς σου να εκνευρίζονται; Πώς διαχειρίζονταν το θυμό τους; Μήπως σου έμαθαν να θυμώνεις πολύ γρήγορα, πολύ έντονα και για πολύ καιρό; Μήπως έχεις δημιουργήσει μία εξίσου θυμώδη οικογένεια; Μήπως περνάς τη συνήθεια της οργής σε μία επόμενη γενιά ανθρώπων;
