Η ρομαντικά πλασμένη εικόνα της ζωής είναι μία άποψή της και πραγματικά υπάρχει και οικοδομείται μέσα από τις άσχημες κυρίως όψεις της. Η μεγαλύτερη ευτυχία που μπορεί κάποιος να βιώσει στη ζωή του και να τη νοιώσει σε κάθε κύτταρο της ύπαρξής του αναδεικνύεται συνήθως μέσα από τις δυσκολότερες καταστάσεις που περνά. Ένα καλό νέο βελτίωσης της υγείας μας έπειτα από μακροχρόνια ταλαιπωρία, ένα νέο συμβόλαιο εργασίας έπειτα από μία ψυχοφθόρα κατάσταση ανεργίας, ένας νέος σύντροφος μετά από μία επώδυνη συζυγία, ένα νέο μέλος στην οικογένεια έπειτα από αλλεπάλληλες προσπάθειες εξωσωματικής φανερώνει το ουράνιο τόξο στον ορίζοντα της ζωής μας σημασιοδοτώντας την αξία της συμφιλίωσης με τη ζωή, το υπέρτατο δώρο της χαράς που εσωκλείει όλες αυτές τις εσωτερικές μάχες που μας έκαναν να αποθαρρυνθούμε, να πληγωθούμε, να χάσουμε κάθε ελπίδα για το μέλλον.
Αξίζει όμως να αναφέρουμε πως κανένα θετικό σενάριο ζωής δε μπορεί να υπάρξει στην ιστορία της ανθρωπότητας χωρίς την αέναη προσπάθεια του ανθρώπου να φέρει την καλύτερη μέρα στη ζωή του. Οι πιο θετικοί άνθρωποι έχουν καταφέρει να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους εκφράζοντας τις αδυναμίες τους, ζώντας μέσα από αυτές αφού πρώτα άνοιξαν αφειδώς την κάνουλα της αγάπης τόσο προς τον ίδιο τους τον εαυτό όσο και προς τους άλλους.
Αξιέπαινα παραδείγματα ζωής όπως ο Γουέιν Ντίερ, η Λουιζ Χέι, ο Άντονι Ρόμπινς και πολλοί ακόμη δάσκαλοι ζωής διδάσκουν πως η ευτυχία είναι μία κατάσταση που έρχεται όταν κατανοήσουμε πως η ευτυχία έρχεται όταν οι δικαιολογίες για τις καταστάσεις της ζωής μας σταματούν και αυτό γίνεται μονο όταν συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε άνθρωποι αξίας και μας αξίζει ένα καλύτερο αποτέλεσμα όποια κι αν είναι η αρχή. Οι πιο ωραίοι άνθρωποι της ζωής δεν έχουν πράγματα αξίας αλλά είναι οι ίδιοι άνθρωποι αξίας και το επικοινωνούν μέσα από τη στάση τους στη ζωή. Αξίζει να ζουν μία κατάσταση ευημερίας που την προσφέρουν ως δώρο στον εαυτο τους αρχικά και έπειτα στο περίγυρό τους.
Είναι πολύ σημαντικό να προσέξουμε το λόγο αυτό γιατί μας οδηγεί σε μία νέα συνειδητοποίηση της ζωής. Όταν ο άνθρωπος ζει για πολύ καιρό στην αρνητική πλευρά της ζωής μαθαίνει να την κάνει σενάριο της ζωής του και βιώνει την καθημερινότητα μέσα από το πρίσμα που έχει συνηθίσει να τη βλέπει δημιουργώντας ή έλκοντας καταστάσεις που διαιωνίζουν την αρνητική του κατάσταση ακόμη και όταν δεν υπάρχει πραγματικός λόγος.
Η παγίδα από την οποία πρέπει λοιπόν να ξεφύγει κάποιος είναι να γίνει κατανοητό πως η ζωή είναι ένα καρδιογράφημα με ακραίες ταλαντώσεις πολλές φορές και ευτυχία είναι η περιορισμένη ταλάντωση που σημαίνει διαχείριση και όχι η έλλειψη των ταλαντώσεων που σηαίνει και ανυπαρξία ζωής. Το μέλλον είναι αποτέλεσμα της πίστης μας πως το καλύτερο έρχεται και εγκαθιδρύεται μόνο όταν το χαμόγελο που μας προσφέρει η ζωή, της το προσφέρουμε πίσω χωρίς καμία δικαιολογία. Αξίζουμε όσο πιστεύουμε και αξίζει να ζούμε μία ζωή που αξίζει να τη ζούμε.
