Τη δυνατότητα να γνωρίσει από κοντά την ιστορία της ελιάς, την εξέλιξή της κατά τη διάρκεια των αιώνων, καθώς και να θαυμάσει από κοντά μερικά από τα 2.254 ζωγραφικά έργα φυτών, καρπών και δένδρων δια χειρός του καλλιτέχνη και γεωπόνου Εμμανουήλ Βάθη έχει το ελληνικό κοινό, στην έκθεση που εγκαινιάστηκε στο Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς.
Η έκθεση με τίτλο «Διδάσκοντας την ελαιοκομία» οργανώνεται σε συνεργασία με το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κατά κύριο λόγο πρόκειται για μια έκθεση ιστορίας της γεωπονικής και της εκπαίδευσης με ιστορικά και εθνογραφικά στοιχεία σχετικά με την ελαιοπαραγωγή στην Ελλάδα.
«Η ελιά έχει ιστορική και πολιτιστική αξία για εμάς τους Έλληνες» είπε μεταξύ άλλων κατά την ομιλία του ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Σταύρος Βέμμος, συμπληρώνοντας παράλληλα ότι είναι «σύμβολο σοφίας, γαλήνης, ειρήνης, νίκης, πολιτισμού, ολυμπισμού και γονιμότητας». Ο κ. Βέμμος έκανε ιστορική αναδρομή στην αρχαία Ελλάδα στην οποία μίλησε για τη χρήση της ελιάς και τη σπουδαιότητά της, υπογραμμίζοντας ότι ευρήματα της προϊστορικής εποχής δείχνουν ότι κατά τη Νεολιθική Εποχή η καλλιέργεια της Ελιάς ήταν γνωστή. Κάτι που όπως είπε «οδήγησαν τον καθηγητή Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο να υποστηρίζει ως πιθανό τόπο καταγωγής της ελιάς την Κρήτη».
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο ιστορικός του Κέντρου Τεκμηρίωσης Ιστορίας της Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, Δημήτρης Παναγιωτόπουλος. Μίλησε για τον Διομήδη Σαρακωμένο, γεωπόνο του 19ου αιώνα, που όπως είπε «οι σπουδές του ήταν πολύ σημαντικές για την εποχή του». Όπως είπε ο κ. Παναγιωτόπουλος ο «Σαρακωμένος συνάντησε πολλές αντιξοότητες κατά την ακαδημαϊκή του καριέρα οι οποίες τον ανάγκασαν να διακόψει για ένα διάστημα τη διδασκαλία του στη γεωπονική σχολή». Όμως οι δύο τόμοι σχετικά με την ελιά και την ελαιουργία αποτελεί σπουδαίο επιστημονικό έργο και παρακαταθήκη. Ο πρώτος τόμος της Ελληνικής Ελιάς κυκλοφόρησε το 1920, ενώ ο δεύτερος το 1930 από φοιτητές του, καθώς ο ίδιος «έφυγε» από τη ζωή το 1927.
Για το πλούσιο καλλιτεχνικό έργο του Εμμανουήλ Βάθη, τη δουλειά και τη συνολική του διαδρομή μίλησε η καθηγήτρια του Τμήματος Βιοτεχνολογίας, ‘Αννα Κούρτη. Όπως αποκάλυψε η κ. Κούρτη, αρχικά ο Εμμανουήλ Βάθης είχε εισαχθεί στην Ιατρική Σχολή ωστόσο λόγω του αυξημένου κόστους που είχαν τότε τα βιβλία, αποφάσισε να δώσει ξανά κατατακτήριες και το 1931 να εισαχθεί στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο. Ο ίδιος διετέλεσε βοηθός του τότε καθηγητή Δενδροκομίας, Π. Αναγνωστόπουλου, ο οποίος από νωρίς διέκρινε το ταλέντο του Βάθη στη ζωγραφική αποτύπωση φυτών, καρπών και δένδρων. Το 1991 του απονεμήθηκε ο τίτλος του επίτιμου διδάκτορα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο ίδιος, σε συνεργασία με την Αμερικανική Αρχαιολογική Σχολή το 1953, εργάστηκε για την κατασκευή του κήπου στην Αρχαία Αγορά, κάτω από την Ακρόπολη.
Τέλος, τον λόγο πήρε η ιστορικός τέχνης, Λουίζα Καραπιδάκη. Όπως είπε «με τον κ. Βάθη έχουμε δύο κοινά που δεν τα ήξερα, τα ταξίδια και την ελιά». Υπογράμμισε ότι ο ίδιος είχε τεράστιο καλλιτεχνικό ταλέντο και παράλληλα έκανε αναφορές στην ελιά κατά τη διάρκεια των ετών από την αρχαιότητα, μέχρι και τις μέρες μας, φέρνοντας παραδείγματα από αρχαίους αμφορείς, όπως και το ευρώ, που απεικονίζει την κουκουβάγια με το κλαδί ελιάς, τα ιερά σύμβολα της θεάς Αθηνάς.
H έκθεση θα παραμείνει ανοικτή έως τις 27 Απριλίου. Οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να την επισκεφτούν από Δευτέρα έως Παρασκευή από τις 9 το πρωί έως τις 5 το απόγευμα, με την είσοδο να είναι δωρεάν.
Στη συνέχεια, η έκθεση θα “μετακομίσει” στα Μουσεία Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού στη Σπάρτη και Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου του Δικτύου Μουσείων ΠΙΟΠ. Προσαρμοσμένη κατάλληλα, θα αποτελέσει διαρκή έκθεση αφιερωμένη στον Εμμανουήλ Βάθη σε χώρο του Γεωργικού Μουσείου του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.
