Στο δικό μας μυαλό το πράσινο σημαίνει «μπορείς να περάσεις» και το κόκκινo «σταμάτα». Γιατί, όμως, έχουν καθιερωθεί αυτά τα χρώματα στα φανάρια και όχι το μπλε, το μοβ ή κάποιο άλλο χρώμα;
Η ιστοσελίδα Thrillist έχει την απάντηση, η οποία βρίσκεται στα φανάρια και τα φώτα που είχαν παλαιότερα για τα τρένα.
Το κόκκινο συμβολίζει τον κίνδυνο σε πολλές κουλτούρες, επειδή έχει το μεγαλύτερο μήκος κύματος από οποιοδήποτε άλλο χρώμα, το οποίο σημαίνει ότι μπορεί κανείς να το δει από μεγάλη απόσταση. Το κόκκινο χρώμα συμβόλιζε το «σταμάτα» πριν ακόμα υπάρξουν τα αυτοκίνητα και προοριζόταν για τα τρένα.
Το πράσινο χρώμα αρχικά, σήμαινε «προσοχή», αλλά ο ρόλος του άλλαξε πολύ με τα χρόνια. Το μήκος κύματός του είναι μικρότερο από το κίτρινο στο οπτικό φάσμα, το οποίο σημαίνει ότι είναι πιο εύκολο να το διακρίνεις από το κόκκινο και το κίτρινο χρώμα. Στην αρχή των σιδηροδρόμων, το πράσινο σήμαινε «προσοχή», ενώ το «περάστε ελεύθερα» ήταν ένα απλό λευκό φως. Τα τρένα φυσικά χρειάζονται κάποιο χρόνο προκειμένου να σταματήσουν και λέγεται ότι πολλά ατυχήματα είχαν συμβεί επειδή κάποιος μηχανικός ή οδηγός τρένου μπέρδεψε ένα άλλο φως ή ακόμα και αστέρι για την ένδειξη «περάστε ελεύθερα». Έτσι, τη θέση του πήρε το πράσινο φως που είναι πιο εύκολο να το διακρίνει κανείς και ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα φώτα που μπορεί να βρίσκονται στον ορίζοντα.
Το κίτρινο στην αρχή σήμαινε «προσοχή» γιατί είναι τόσο εύκολο να το δει κανείς όσο το κόκκινο. Παλαιότερα δεν ήταν όλες οι απαγορευτικές πινακίδες κόκκινες. Οι περισσότερες ήταν κίτρινες, επειδή το βράδυ οι κόκκινες πινακίδες δεν φαίνονταν πολύ, ειδικά σε περιοχές που δεν είχαν επαρκή φωτισμό. Οι κίτρινες πινακίδες ξεκίνησαν στο Ντιτρόιτ το 1915, μία πόλη που 5 χρόνια αργότερα εγκατέστησε το πρώτο ηλεκτρικό φανάρι.
