19ος Διάπλους Αμβρακικού… in the books.
Αποτελεί τον μακροβιότερο αθλητικό θεσμό της περιοχής μας, χωρίς να έχει αποκτήσει όμως, ούτε στο ελάχιστο την αίγλη και το κύρος που θα μπορούσε. Και αυτό είναι συνδυασμός πολλών παραγόντων.
Η ανυπαρξία, ουσιαστικά, του Δημοτικού κολυμβητηρίου Άρτας, καθιστά το άθλημα της κολύμβησης ξένο στοιχείο για τους πολίτες της ευρύτερης περιοχής. Προφανώς, αν ένας θεσμός δεν έχει τη δυνατότητα να στηριχθεί από τους ντόπιους, δύσκολα θα φτάσει μακριά, και αν φτάσει, θα το κάνει πολύ αργά.
Ο φετινός διάπλους κρίνεται επιτυχημένος. Όμως, για να γίνω πιο σαφής, δεν ανακαλύψαμε φέτος καμιά Αμερική, αλλά καταφέραμε να αποφύγουμε το περσινό “κάζο”. Που, δυστυχώς, έχουμε φτάσει σε σημείο, αυτό το γεγονός από μόνο του να το θεωρούμε επιτυχία. Δούλεψαν άνθρωποι φέτος, πιο μεθοδικά και ουσιαστικά, και είναι όλοι άξιοι αναφοράς, αλλά θα σταθώ περισσότερο στη συνεισφορά της Θεσσαλονικιάς συναθλήτριας και λάτρη της Ηπείρου και του Αμβρακικού κόλπου, Κλεοπάτρας Στογιαννίδου. Με προσωπικό της χρόνο και κόπο και χωρίς κανένα υλικό όφελος, συντόνισε ενέργειες και έφερε αθλητές από τη Βόρεια Ελλάδα. Και ήταν αυτός ο βασικός λόγος που τα πράγματα φέτος κύλησαν αξιοπρεπώς.
Το δικό μου ερώτημα και παράπονο, είναι αν εμείς οι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού, ντόπιοι, γνώστες του αντικειμένου και με μεγάλη αγάπη και όρεξη για οτιδήποτε προβάλλει την περιοχή, περισσεύουμε από τον προγραμματισμό του Δήμου και δεν χωράμε στο συντονισμό τέτοιων προσπαθειών, έχοντας μάλιστα εκφράσει πολλάκις ανάλογη επιθυμία. Χωρίς καμιά διάθεση να αμαυρώσω το παραμικρό από τη φετινή εκδήλωση και την προσπάθεια όσων ασχολήθηκαν σε οργανωτικό επίπεδο, θα επιμένω πάντα ότι οι μιζέριες και προσωπικά οφέλη πρέπει να αφήνονται στην άκρη σε τέτοιες περιστάσεις. Επίσης, ας μην ξεχνάμε από ποιον/ποιους ξεκίνησε ο θεσμός, με τι μήνυμα, και τι κόπο να εδραιωθεί. Σε αυτούς και αν πέφτει λόγος…
Ο Διάπλους του Αμβρακικού, γεννήθηκε πριν 18 χρόνια και θα υπάρχει για όσο υπάρχουμε κάποιοι άνθρωποι, ανεξάρτητα με τα αυτοδιοικητικά θέματα. Είναι λυπηρό να γίνεται πολιτικό εργαλείο πριν και μετά ελέω προεκλογικής περιόδου… Όπως και το να χρησιμοποιούνται τα καλοπροαίρετα σχόλια για λάθος λόγο…
Ελίνα Μάνθα
YΓ: Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μη σταθώ στην συνεισφορά και διάθεση του Περικλή Τσιρογιάννη, που μέσω της επιχείρησής του Sportshouse, έδωσε λεπτομέρειες στη διοργάνωση που έλειπαν και είναι πρωτόγνωρες για τα δικά μας μέρη.
Και του χρόνου με υγεία, και ακόμη καλύτερα!
