Η απογραφή έγινε με απευθείας παρατήρηση και καταγραφή των φωλιών και των ζευγαριών.
Συγκεκριμένα, καταγράφεται ο αριθμός και η θέση των φωλιών με ή χωρίς πελαργούς, ενώ όπου υπάρχουν νεοσσοί καταγράφεται ο ακριβής αριθμός αυτών.
Στα δεδομένα που συλλέχθηκαν περιλαμβάνονται κι άλλα στοιχεία όπως το υψόμετρο και οι γεωγραφικές συντεταγμένες κάθε φωλιάς, τυχόν άδειες ή κατεστραμμένες φωλιές καθώς και το είδος κάθε φωλιάς αν είναι φυσική ή τεχνητή και αν βρίσκεται π.χ. πάνω σε εκκλησία ή στύλο της ΔΕΗ.
Συμπερασματικά, παρατηρείται σταθερότητα στις ενεργές φωλιές πελαργών και στον γενικότερο πληθυσμό τους με αύξηση στους νεοσσούς. Μεμονωμένα άτομα και «συμμορίες» μη αναπαραγόμενων πελαργών (non-breeding) δεν παρατηρήθηκαν σε μεγάλο αριθμό. Τον Ιούλιο οι περισσότεροι πελαργοί ξεκινούν τις πρώτες δοκιμαστικές πτήσεις, γυμνάζοντας τα φτερά τους και πηδώντας πάνω από τη φωλιά, πριν ξεκινήσουν το μεγάλο τους ταξίδι προς την Ν. Αφρική, αν και στη πραγματικότητα οι περισσότεροι θα πάνε στο Σουδάν, στο Νότιο Σουδάν, στο Τσαντ, στην Κένυα ή στην Αιθιοπία, όπου μετακινούνται διαρκώς.
Παρόλο που πολλές από τις φωλιές φέτος χάλασαν είτε από τις καιρικές συνθήκες είτε από αλλαγές των στύλων της ΔΕΗ οι ενεργές φωλιές πελαργών παρέμειναν σταθερές με περισσότερες τις φυσικές φωλιές σε στύλο.
Πράγματι, σε πολλά χωριά οι πελαργοί επέστρεψαν στις φυσικές φωλιές τους τις οποίες δεν επισκέπτονταν παλαιότερα.
Σταθερά «άδειες» παραμένουν οι φωλιές πάνω σε εκκλησία, εκτός από την Κορώνη Πρεβέζης, όπου τα δυο τελευταία χρόνια υπάρχει επιτυχής αναπαραγωγή.
Η απογραφή πελαργών οργανώνεται κάθε χρόνο από το Φορέα Διαχείρισης Στενών και Εκβολών ποταμών Καλαμά-Αχέροντα-Κέρκυρας από μια ομάδα πεδίου που αποτελείται από την βιολόγο Συντιχάκη Ε. και τους φύλακες Διαμάντη Χ., Κόντο Κ., Μάντο Α., Μαρτίνης Α. και Φιλίππου Ε.
Στόχος της απογραφής των πελαργών είναι ο εντοπισμός τυχόν απειλών για τη ζωή του συγκεκριμένου είδους, όπως η χρήση χημικών ουσιών στη γεωργία, μονοκαλλιέργειες κλπ., που οδηγούν σε υποβάθμιση ή/και εξαφάνιση των ενδιαιτημάτων του, ώστε να ληφθούν τα ανάλογα διαχειριστικά μέτρα αντιμετώπισής τους, συμβάλλοντας κατά αυτόν τον τρόπο στην προστασία του είδους.