Οι Ρομά αποτελούν μια χρόνια και διαρκή πληγή για την ελληνική κοινωνία.
Οι περισσότεροι είναι πάμπλουτοι κι ας δείχνουν φτωχοί και κατατρεγμένοι για να παίρνουν τα πλουσιοπάροχα επιδόματα αφού χαρακτηρίζονται ως δήθεν ευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Τις προηγούμενες ημέρες εξαρθρώθηκε τεράστια σπείρα που είχε ρημάξει όλο το λεκανοπέδιο σε κλοπές, διαρρήξεις και ληστείες. Δεδομένων των ελληνικών σωφρονιστικών και δικαστικών συνθηκών είναι ζήτημα από τους δεκάδες συλληφθέντες να μπει φυλακή το 30%. Και από όσους συνέλλαβαν πάνω από το 90% ήταν σεσημασμένοι κακοποιοί. Είναι ζήτημα χρόνου να επανέλθουν στο έγκλημα.
Οι Ρομά ζουν από το έγκλημα. Στους καταυλισμούς τους στη Δυτική Αττική (Άνω Λιόσια, Ζεφύρι, Μενίδι, Ασπρόπυργο, Μάνδρα, Μέγαρα) γίνεται η μεγαλύτερη διακίνηση πάσης φύσεως ναρκωτικών.Το ίδιο και τα εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας γίνονται ως επί το πλείστον από γύφτους. Όλα κλοπιμαία μεταφέρονται στους καταυλισμούς. Για την αστυνομία είναι νέου τύπου άβατο. Λες και δεν είναι ελληνική επικράτεια. Οι λιγοστοί αστυνομικοί του δρόμου λειτουργούν με γνώμονα το φιλότιμο και μεράκι προς τη δουλειά τους. Οι Ρομάεπειδή έχουν μάθει πως ελάχιστοι αστυνομικοί εισέρχονται στους καταυλισμούς (λόγω εντολών του κέντρου επιχειρήσεων) εισέρχονται πάντα με τα κλοπιμαία στους καταυλισμούς που είναι ένα ιδιότυπο άβατο. Και εάν οι αστυνομικοί εισέλθουν και πραγματοποιήσουν συλλήψεις το πιθανότερο είναι να βρεθούν και κατηγορούμενοι. Αντί η πολιτεία να στηρίζει τα όργανα της και τον νόμιμο πολίτη στηρίζει τους κακοποιούς που ζουν εις βάρος όλων των υπολοίπων. Η ανοχή κλιμακώνει και μεγενθύνει την εγκλήματικότητα που καλπάζει.
Αντί η ελληνική πολιτεία να ενισχύσει τις ταχυκίνητες και αποτελεσματικές ΟΠΚΕ τις βάζει να εκτελούν καθήκοντα φρούρησης στόχων. Αντί να στηριχθεί ο μάχιμος αστυνομικός του πεζοδρομίου με κίνητρα όπως μόρια και επιδόματα εξισώνονται οι γραφιάδες με τους αστυνομικούς της πρώτης γραμμής.
