To Google Earth αποτελεί ήδη ένα ισχυρό εργαλείο για την παρατήρηση του πλανήτη μας, όμως πλέον έχει λάβει μια σημαντική αναβάθμιση, με την εισαγωγή της νέας λειτουργίας τρισδιάστατης αποτύπωσης των μεταβολών που συντελούνται, μέσα από τη λήψη διαδοχικών φωτογραφιών του ίδιου χώρου (3D Time-Lapse).
Η Ρεμπέκα Μουρ, επικεφαλής του Google Earth, περιγράφει την αναβάθμιση αυτή ως τη σημαντικότερη για το Google Earth από το 2017 και μετά. Η νέα λειτουργία 3D Time-Lapse αξιοποιεί περισσότερες από 24 εκατομμύρια δορυφορικές φωτογραφίες, δύο petabyte δεδομένων καθώς και δύο εκατομμύρια ώρες επεξεργαστικού χρόνου, προκειμένου να δημιουργήσει μια διαδραστική αποτύπωση 4,4 terapixel, η οποία αποτυπώνει με άκρως παραστατικό τρόπο το πώς άλλαξε η Γη, από το 1984 έως το 2020.
Παρότι το Google Earth διέθετε ήδη μια απλουστευτική επιλογή Time-Lapse, η νέα λειτουργία συνιστά σημαντική αναβάθμιση των παρεχόμενων δυνατοτήτων, με πλήρως τρισδιάστατη απεικόνιση ολόκληρου του πλανήτη. Οι χρήστες μπορούν να επιλέξουν πρακτικά οποιοδήποτε σημείο στη Γη, να ρυθμίσουν τη γωνία θέασης και να επιλέξουν το συγκεκριμένο έτος που επιθυμούν να προβληθεί.
Η πρόσβαση στη νέα λειτουργία του Google Earth είναι απλή, με τη μετάβαση στο g.co/Timelapse ή επιλέγοντας το εικονίδιο Voyager (ακριβώς κάτω από την αναζήτηση, το “τιμόνι πλοίου”) στο Google Earth και επιλέγοντας Timelapse, με τη Google να προσφέρει επιπλέον περισσότερα από 200 σημεία ιδιαίτερου ενδιαφέροντος καθώς και ξεναγήσεις με παράλληλες πληροφορίες για συγκεκριμένες τοποθεσίες όπως το Λας Βέγκας, η Πόλη του Κουβέιτ καθώς και ο Παγετώνας Κολούμπια, στην Αλάσκα. Κι αν όλα αυτά δεν αρκούν, η Google έχει ανεβάσει περισσότερα από 800 επιπλέον βίντεο αυτού του είδους, με ελεύθερη πρόσβαση, εδώ, τα οποία μπορεί επίσης να κατεβάσει κανείς δωρεάν ή να παρακολουθήσει στο YouTube.
Στο παράνω gif αποτυπώνεται η δημιουργία των Παγκόσμιων Νήσων στο Ντουμπάι
Στόχος της Google είναι να δημιουργήσει έναν ισχυρό και διαδραστικό τρόπο αποτύπωσης του πώς μεταβάλλεται ο κόσμος μας με την πάροδο του χρόνου, ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι να κατανοήσουν καλύτερα τον τρόπο που επιδρούν στον πλανήτη μας τόσο οι ανθρώπινες δραστηριότητες, όσο και τα φυσικά φαινόμενα. Άλλωστε, άλλο είναι να ακούει κανείς για τη συρρίκνωση των τροπικών δασών ή το λιώσιμο των παγετώνων και κάτι τελείως διαφορετικό να βλέπει αυτές τις αλλαγές να συντελούνται μπροστά στα μάτια του.
Η αποψίλωση των δασών του Αμαζονίου
Οι φωτογραφίες που χρησιμοποιούνται στη νέα λειτουργία που ενσωματώθηκε από σήμερα στο Google Earth παραχωρήθηκαν από τη NASA, το πρόγραμμα Landsat της Γεωγραφικής Υπηρεσίας των Ηνωμένων Πολιτειών καθώς και το πρόγραμμα Copernicus της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι τρεις δορυφόροι των οποίων (Landsat-8, Sentinel 2a και Sentinel 2b) επιτρέπουν στη Google να λαμβάνει μια ενημερωμένη εικόνα του πλανήτη κάθε περίπου δυόμισι ημέρες.
Βεβαίως, παρότι οι δορυφόροι των ΗΠΑ και της Ε.Ε. συγκαταλέγονται μεταξύ των πλέον εξελιγμένων σε ολόκληρο τον κόσμο, υπάρχουν κάποια όρια στο τι μπορεί να καταφέρει η νέα λειτουργία του Google Earth, ιδίως σε ό,τι έχει να κάνει με τις μικρότερες λεπτομέρειες. Αντί να λειτουργεί όπως το Street View στο Google Maps, το Timelapse στο Google Earth σχεδιάστηκε έτσι ώστε να αποτυπώνει μεταβολές σε επίπεδο τοπίου, έτσι ώστε να είναι ευκολότερο να εντοπιστούν οι αλλαγές σε μεγαλύτερη κλίμακα με την πάροδο του χρόνου, αντί να εστιάζει σε μικρά πράγματα, όμως η κατασκευή ενός νέου δρόμου ή μιας κατοικίας.
Προκειμένου να προκύψουν τα μοντέλα και οι σύνθετες εικόνες που χρησιμοποιούνται στο Google Earth, η Google συνεργάστηκε με το Εργαστήριο CREATE του Πανεπιστημίου Κάρνεγκι Μέλον, ώστε να δημιουργηθούν οι αλγόριθμοι πάνω στους οποίους βασίζεται αυτή η νέα λειτουργία.
Στην παραπάνω εικόνα αποτυπώνεται η συρρίκνωση του Παγετώνα Κολούμπια στην Αλάσκα στην πορεία του χρόνου
Από εδώ και πέρα, η Google ευελπιστεί να ενημερώνει τη λειτουργία Timelapse του Google Earth μία φορά το χρόνο ή και συχνότερα, εφόσον κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Και αν αυτή η απόλυτα παραστατική αποτύπωση των μεταβολών που συντελούνται στον πλανήτη δεν σταθεί ικανή να πείσει ορισμένους ότι η κλιματική αλλαγή είναι κάτι το πραγματικό και ότι το ανθρώπινο είδος ασκεί τεράστια επίδραση στο περιβάλλον, μάλλον τίποτε δεν θα μπορούσε να τους πείσει.