Από την οθόνη του 23 ου OIFF θα παρελάσουν ταινίες από όλον τον κόσμο, που υμνούν την χαρά της ζωής αλλά δεν φοβούνται να αποκαλύψουν στα παιδιά όλες τις πτυχές της αληθινής ζωής.Οικογένεια, φιλία, έρωτας, φύση, μουσική, διαδίκτυο, αλλά και μετανάστευση, φτώχεια, παραβατικότητα, απώλεια, αγώνας για επιβίωση, θρησκευτικός φανατισμός και βέβαια πανδημία.
Στο φετινό, 23ο Φεστιβάλ διαγωνίζονται 90 ταινίες επαγγελματιών, μεγάλου και μικρού μήκους, μυθοπλασίας, κινουμένων σχεδίων και ντοκιμαντέρ από 47 χώρες. Οι ταινίες αυτές συμμετέχουν στα διαγωνιστικά τμήματα Μεγάλου Μήκους μυθοπλασίας (14), Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας (24), Μικρού Μήκους Animation (25) και Ντοκιμαντέρ / Kids & Docs μεγάλου, μεσαίου και μικρού μήκους (27).
Το φετινό διαγωνιστικό πρόγραμμα επέλεξε, όπως κάθε χρόνο, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Ολυμπίας Δημήτρης Σπύρου.
Αυτά είναι μόνο μερικά από τα «καυτά» θέματα με τα οποία καταπιάνονται οι ταινίες μεγάλου μήκους μυθοπλασίας που διαγωνίζονται φέτος στο Φεστιβάλ Ολυμπίας.
– Αντιγόνη (Sophie Deraspe)
Μια ορφανή έφηβη μετανάστρια, η Αντιγόνη, άριστη μαθήτρια και πρότυπο πολίτη, βοηθά τον αδερφό της να δραπετεύσει από τη φυλακή, όταν αστυνομικοί σκοτώνουν εν ψυχρώ έναν φίλο του και τον συλλαμβάνουν. Καθώς ορθώνει το ανάστημά της απέναντι στην αστυνομία, τη δικαιοσύνη και το σωφρονιστικό σύστημα, κερδίζει την υποστήριξη των συνομηλίκων της, οι οποίοι κινητοποιούνται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σαν ένας σύγχρονος χορός της αρχαίας τραγωδίας. Η ταινία κέρδισε τα βραβεία καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας στα Κρατικά βραβεία του Καναδά..
– Οι μικροί λύκοι (Samuel Kishi Leopo)
Δυο μικρά αδερφάκια, ο Max και ο Leo, έχουν μόλις περάσει, μαζί με τη μητέρα τους Lucia, τα σύνορα από το Μεξικό προς τις ΗΠΑ, σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής. Τις άπειρες ώρες που περιμένουν τη μαμά τους να επιστρέψει απ’ τη δουλειά, ονειρεύονται την υπόσχεση της ότι θα πάνε στη Ντίσνεϋλαντ, στη δική τους Γη της Επαγγελίας. Ο σκηνοθέτης Samuel Kishi Leopo «χτίζει» πάνω στις εμπειρίες της δικής του παιδικής ηλικίας και αφηγείται μια ιστορία μετανάστευσης εκρηκτικά επίκαιρη. Βραβείο Generation Kplus στην Μπερλινάλε.
– Γιος-μάνα (Mahnaz Mohammadi)
Η Leila είναι μια χήρα μητέρα δύο παιδιών στο Ιράν με επισφαλή εργασία. Ο Kazem της κάνει πρόταση γάμου αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: Ο άντρας έχει μια κόρη στην ηλικία του 12χρονου γιου της, του Amir, και σύμφωνα με την παράδοση είναι κατακριτέο ένα νεαρό κορίτσι να συγκατοικεί με τον ετεροθαλή αδερφό του. Ο Kazem ζητάει από τη Leila να μην φέρει μαζί της το γιο της, μέχρι να παντρέψει αυτός την κόρη του… Η σκηνοθέτις και ακτιβίστρια Mahnaz Mohammadi αφηγείται την ιστορία πρώτα από την πλευρά της μητέρας, έπειτα από την πλευρά του μικρού.
– Λέγε με κοτσύφι (Pavel Mirzoev)
Με μια πρώτη ματιά, ο Kostya είναι ένας συνηθισμένος 14χρονος Ρώσος. Δεν τα πολυκαταφέρνει στο σχολείο, οι γονείς του είναι στα χωρίσματα, ο πατέρας του ετοιμάζεται για μια νέα οικογένεια και ο ίδιος δεν έχει πολλούς φίλους. Ώσπου μια μέρα βρίσκει έναν στο διαδίκτυο. Θα καταφέρει μέσα από την ραπ και την ποίηση να βρει τελικά τον εαυτό του.
– Λουνάνα, ένα γιακ μες στην τάξη (Pawo Choyning Dorji)
Πρώτη φορά προβάλλεται στην Ελλάδα ταινία από το Μπουτάν, η οποία μάλιστα εκπροσωπεί το Μπουτάν στα Όσκαρ. Οι αντοχές ενός νεαρού δάσκαλου δοκιμάζονται στο πιο απομονωμένο σχολείο του πλανήτη , στους παγετώνες των υψιπέδων των Ιμαλαΐων. Κι ενώ ετοιμάζεται να παραιτηθεί, οι δυσκολίες της καθημερινότητας των μαθητών του αρχίζουν να τον συγκινούν.
– Daniel ‘16 (Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος)
Ο διακεκριμένος έλληνας ντοκιμαντερίστας επιστρέφει στη μυθοπλασία με ήρωα έναν Γερμανό έφηβο, τον Daniel, τον οποίο στέλνουν στην Ελλάδα για να εκτίσει την ποινή του σε μια σωφρονιστική κοινότητα ανήλικων. Εκεί, σ’ ένα εγκαταλελειμμένο χωριό στις όχθες του Έβρου, στα σύνορα με την Τουρκία, θα γνωρίσει έναν μικρό πρόσφυγα και θα βιώσει πρωτόγνωρα συναισθήματα…
– When Hitler Stole Pink Rabbit (Caroline Link)
Η βραβευμένη με Όσκαρ γερμανίδα σκηνοθέτρια Καρολίνε Λινκ επιστρέφει στο Φεστιβάλ Ολυμπίας που πρώτο την σύστησε στο ελληνικό κοινό, με την εκπληκτική νέα της ταινία: Η 9χρονη Anna, παιδί Εβραϊκής οικογένειας, δεν είναι σίγουρη ποιος ακριβώς είναι αυτός ο Χίτλερ. Αλλά, όταν μια μέρα η οικογένειά της αναγκάζεται να αφήσει την Γερμανία, συνειδητοποιεί ότι ο άνδρας από τις αφίσες ετοιμάζεται να αλλάξει ολόκληρη την Ευρώπη, ξεκινώντας από τον δικό της μικρόκοσμο. Χωρίς ούτε μία σκηνή από τις φρικαλεότητες του πολέμου, η ταινία αποδίδει μέσα από τη ματιά της μικρής τι σημαίνει ξεριζωμός, αλλά και πόσο ευεργετική είναι η αγάπη και ο πολιτισμός. Πρόκειται για την αληθινή ιστορία της Τζούντιθ Κέρ, διάσημης σήμερα εικονογράφου παιδικών βιβλίων.
– Ντελφίν (GasparScheuer)
Η ζωή δεν είναι πάντα εύκολη. Και σίγουρα δεν είναι εύκολη για τον Ντελφίν, ένα 11χρονο αγόρι, που ζει μόνο με τον πατέρα του στα χέρσα και λασπωμένα περίχωρα μιας μικρής πόλης στην επαρχία του Μπουένος Άιρες. Κατά τη διάρκεια της βδομάδας, ο Ντελφίν ξυπνάει νωρίς κάθε πρωί για να πάει στη δουλειά, αποκοιμιέται στην τάξη, πάει να μαζέψει βατράχια με τους φίλους του, κατασκοπεύει μια νεαρή δασκάλα για την οποία νιώθει μια απροσδιόριστη έλξη που δεν μπορεί να κατανοήσει και εν τη απουσία του πατέρα του αναγκάζεται να αντιμετωπίσει ξανά και ξανά τον χρεοσυλλέκτη που απειλεί με έξωση. Μα πάνω απ’ όλα ο Ντελφίν θέλει να συμμετάσχει στην παιδική ορχήστρα που σχηματίζεται στο γειτονικό χωριό. Ο ηλικιωμένος μουσικοδιδάσκαλός του τού έχει μάθει να παίζει γαλλικό κόρνο και ο Ντελφίν θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να εμφανιστεί στην ακρόαση. Αυτό θα σημάνει μια περιπέτεια τόσο για τον ίδιο όσο και για τον πατέρα του
– Όσκαρ και Λίλι (Arash T. Riahi)
Δύο προσφυγόπουλα από την Τσετσενία, ο 8χρονος Όσκαρ και η 13χρονη Λίλι, που ζουν τα τελευταία έξι χρόνια στην Αυστρία, πρόκειται να απελαθούν μαζί με τη μητέρα τους. Η απόπειρα αυτοκτονίας της τελευταίας έχει ως αποτέλεσμα τη βραχυπρόθεσμη αναβολή της απέλασης, αλλά σημαίνει και τον αναγκαστικό χωρισμό της οικογένειας.Η ελπίδα των παιδιών ότι θα ξαναενωθούν με τη μητέρα τους τροφοδοτείται από την αγάπη του ενός για το άλλο και παρακάμπτει όλα τα γραφειοκρατικά εμπόδια με πάθος και ποιητικότητα. Μια γλυκόπικρη οδύσσεια, που αποκαλύπτει ότι κάποιες φορές για να επιζήσεις χρειάζεται να ερμηνεύσεις τον κόσμο γύρω σου με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
– Πούλμαν (ToniBestard) “Ένας Κόσμος να τον ανακαλύψεις”
Η πρώτη μέρα των καλοκαιρινών τους διακοπών επιφυλάσσει για δυο παιδιά, τον Daren και τη Nadia, μια απρόσμενη εμπειρία ζωής. Σε μια βόλτα τους από το συγκρότημα διαμερισμάτων Pullman, όπου ζουν, ως μια διάσημη για την νυχτερινή της ζωή περιοχή της Πάλμα ντε Μαγιόρκα, θα έχουν μια σειρά συναντήσεων με πρόσωπα που θα τους σημαδέψουν ανεξίτηλα.
– Αδερφές: Το καλοκαίρι που βρήκαμε τις υπερδυνάμεις μας (Arild Østin Ommundsen)
Η 9χρονη Vega και η 5χρονη αδερφή της, η Billie, ξεκινούν για μια ολονύχτια πεζοπορία στα νορβηγικά δάση. Η πολυαναμενόμενη εκδρομή είναι γεμάτη όμορφες περιπέτειες και ευχάριστες στιγμές, ως τη στιγμή που ο μπαμπάς πέφτει σε μια χαράδρα και τραυματίζει τον αστράγαλό του. Ανήμπορος να κινηθεί, ζητάει από τη Vega και την Billie να φέρουν βοήθεια. Στην αρχή τα κορίτσια νιώθουν εντελώς χαμένα, αλλά μετά από κάποιες μαγικές και μυστηριώδεις συναντήσεις στο δάσος, παίρνουν τον έλεγχο της αποστολής τους. Αντιμετωπίζουν με θάρρος τους φόβους τους, ανακαλύπτουν τις δικές τους υπερδυνάμεις και αντλούν κουράγιο από της αδερφική τους σχέση.
– Επαναστάτες του καλοκαιριού (MartinaSaková)
Ο Jonas είναι ενθουσιασμένος που θα περάσει τις καλοκαιρινές διακοπές παρέα με τον παππού του και ελπίζει να μείνει μαζί του για πάντα. Αλλά ο παππούς Bernard έχει αλλάξει. Μετά τη συνταξιοδότηση του, η ζωή του έχει εκτροχιαστεί. Ο Jonas θέλει πίσω τον παλιό καλό παππού του, αυτό όμως δεν θα ‘ναι και τόσο εύκολο.
-Το τρένο εκείνης της νύχτας (Hamidreza Ghotbi)
Μια δασκάλα, που ασχολείται και με τη συγγραφή, θέλει να γράψει το καινούργιο της μυθιστόρημα σε συνεργασία με τους μαθητές της.Είναι η ιστορία ενός μικρού κοριτσιού, που έχει χάσει τη μητέρα του και αποζητώντας την αγάπη στρέφεται στη δασκάλα του.
– Το σπιτικό μας (Yoon Ga-Eun)
Η Ha-na είναι ένα 12χρονο κορίτσι. Ανησυχεί πολύ για τους γονείς της, που καθημερινά μαλώνουν. Μια μέρα, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, η Ha-Na συναντάει δύο αδελφούλες, τη Yoo-Mi και τη Yoo-Jin. Αυτές έχουν άλλο πρόβλημα, η οικογένεια τους διαρκώς μετακομίζει.Τα τρία κορίτσια γίνονται καλές φίλες και μοιράζονται τους προβληματισμούς τους. Για να προστατεύσουν τα σπιτικά τους, είναι έτοιμες να πάρουν ρίσκα.
Πολλές και ενδιαφέρουσες και οι μικρού μήκους (μυθοπλασίας και animation), μας αφηγούνται ιστορίες παιδιών που δοκιμάζονται διαχρονικά. Κάποια από αυτά είναι ορφανά. Κάποια άλλα έχουν γονείς κατώτερους των περιστάσεων:
– Roqaia (Diana Saqeb Jamal)
Έχοντας επιβιώσει από μια βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στο Αφγανιστάν, η 12χρονη Roqaia βρίσκεται στη μέση ενός μιντιακού παροξυσμού: τα αδηφάγα ΜΜΕ την κάνουν πρώτο θέμα, τη στιγμή που προσπαθεί να επουλώσει τα τραύματά της. Στη διάρκεια των γυρισμάτων την διατάζουν να δείχνει τις πληγές της. Ο πατέρας της, αντί να τη βοηθήσει να ξεπεράσει το ψυχικό τραύμα την σπρώχνει να εκτεθεί σε κοινή θέα…
– Ο Λουστράκος (Andrés Gallegos)
Τοποθετημένη στη Χιλή του 1989, η ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία του Diego, ενός 11χρονου λουστράκου -του παππού του σκηνοθέτη. Η κάμερα ακολουθεί τον τίμιο λουστράκο που δουλεύει στον δρόμο. Όμως, όταν η αστυνομία θα κατάσχει το κασελάκι του, ο μικρός θα καταλάβει γρήγορα πως η ζωή δεν είναι δίκαιη. Για να επιζήσει θα πρέπει να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο.
– Goads (Ίρις Μπαγλανέα)
Η Ήρα ζει με την οικογένειά της σε μια απομακρυσμένη τοποθεσία στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια μιας σκληρής “εκπαίδευσης” υπό την επίβλεψη του πατέρα της, που έχει μια πολύ προσωπική αντίληψη περί ζωής και θανάτου, θα βιώσει μια από τις πιο δυνατές εμπειρίες της παιδικής της ηλικίας.
20η Camera Zizanio Πως βλέπουν τα παιδιά την πανδημία;
Τα 20 της χρόνια κλείνει φέτος η Camera Zizanio που κάθε χρόνο, προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία σε παιδιά από την Ελλάδα και τον κόσμο να δείξουν τις ταινίες που γύρισαν είτε μόνα τους είτε στο πλαίσιο του σχολείου. Δυστυχώς οι συνθήκες της πανδημίας δεν επιτρέπουν την διεξαγωγή της μεγάλης γιορτής αυτών των γενεθλίων όπως ήταν προγραμματισμένη, όμως οι ίδιες αυτές συνθήκες ήταν αυτές που φέτος ενέπνευσαν τα παιδιά, και το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό.
Όπως σημειώνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Camera Zizanio Νίκος Θεοδοσίου “μια επαγγελματική ταινία απαιτεί μεγάλο χρόνο για να ολοκληρωθεί, ενώ οι μικρού μήκους ταινίες των παιδιών, με την βοήθεια της ψηφιακής τεχνολογίας, αποτυπώνουν άμεσα τα πράγματα: πολλές από τις ταινίες που λάβαμε φέτος μιλούν για τον covid-19 ή γυρίστηκαν σε συνθήκες περιορισμών, σε όλον τον κόσμο, και φανερώνουν το πώς βλέπουν τα παιδιά την πανδημία: κάποια την αντιμετωπίζουν με χιούμορ, κάποια καταγράφουν τη ζωή στην καραντίνα, άλλα εκφράζονται με περιορισμένα μέσα σε μικρούς χώρους μέσα από το τραγούδι και τη σάτιρα. Η φαντασία και η ευρηματικότητα των νεαρών δημιουργών εντυπωσιάζει».
Η 20η Camera Zizanio θα προβάλλει συνολικά 188 κινηματογραφικές δημιουργίες παιδιών και νέων από 47 χώρες.
Όλες οι ταινίες του Φεστιβάλ Ολυμπίας και της Camera Zizanio θα προβάλλονται δωρεάν από τη διεύθυνση online.olympiafestival.gr στην πλατφόρμα FestivalScope/Shift72
