Αν είσαι σεφ με καταγωγή από το Περού, το ceviche είναι μέρος της καθημερινότητάς σου. Το έχεις μαγειρέψει με όλους τους τρόπους, με όλα τα υλικά και σε κάθε δυνατή εκδοχή. Πιθανότατα όμως δεν το έχεις φτιάξει ποτέ σε ένα δάσος, χαμένο κάπου στα Ζαγοροχώρια, περιτριγυρισμένος από μερικούς τρελούς, παθιασμένους Έλληνες. Εκτός αν είσαι ο διάσημος περουβιανός σεφ Juan Danilo και ακολουθείς τον σοκολατοποιό και φωτογράφο Γιώργο Ζαρζώνη σε ένα γαστρονομικό road trip ανά την Ελλάδα.
O Juan Danilo στο γεφύρι του Κόκκορη
Μια στάση στα μελίσσια του Nomad Honey
Το Cocoowa Trilogy [EXPERIMENT|EAT|EXPLORE] είναι ένα πολυήμερο ταξίδι γεύσεων με σκοπό να δείξει στον πρώτο καλεσμένο της, τον Juan Danilo, τη φύση, τα τοπικά προϊόντα και τη γαστρονομία της Ελλάδας. Η ATHENS VOICE το παρακολουθεί από την πρώτη μέρα (μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ κι εδώ). Αυτή τη στιγμή η ομάδα κατευθύνεται προς την Πελοπόννησο για να συνεχίσει το ταξίδι, αλλά πριν από αυτό ας μιλήσουμε για ό,τι συνέβη στα Ζαγοροχώρια.
Η κυρία Φρόσω μαθαίνει στον Juan να ανοίγει φύλλο
Το φύλλο, το σωστό
Ο Juan Danilo, αφού ανεβοκατέβηκε τον Όλυμπο, ταξίδεψε στην Ήπειρο και περιηγήθηκε στα όμορφα Ζαγοροχώρια. Κατέβηκε το φαράγγι του Βίκου, διέσχισε το γεφύρι του Κόκκορη στο Ζαγόρι, δοκίμασε μέλι στα μελίσσια των Nomad Honey, στο ξενοδοχείο Ανεμόλια έμαθε από την κυρία Φρόσω να φτιάχνει ηπειρώτικες πίτες (…στις οποίες απέκτησε μεγάλη αδυναμία). Και στο δάσος του Γυφτόκαμπου μαγείρεψε με τον Ανδρέα Γεωργούλη, σεφ και ιδιοκτήτη στο Πάρκο Ναυτικού Ομίλου. Οι δύο σεφ μαγείρεψαν ceviche, το πιάτο-σήμα κατατεθέν της περουβιανής κουζίνας, ο καθένας όμως με τη δικιά του εκδοχή και γεύση. Μετά το γεύμα ακολούθησε τσίπουρο, το οποίο συνόδευσε η σοκολάτα Cocoowa “Lucifer” με τσίλι και αρώματα από καπνιστούς ξηρούς καρπούς.
Τα μανικετόκουμπα που χάρισε η Ιουλία Μαρκούλα, διευθύντρια τουρισμού Περιφέρειας Ηπείρου (που υποστηρίζει όλο το ταξίδι) στον Juan Danilo
Ο Ανδρέας Γεωργούλης (αριστερά) και ο Juan Danilo (δεξιά) επί το έργον
«Τι να πει κανείς για αυτή την εμπειρία;» ακούω τον Αντρέα να λέει από την άλλη άκρη της γραμμής «Μαγειρέψαμε μέσα στα έλατα, ο ένας δίπλα στον άλλον, παρέα με ένα ψιλόβροχο που μόλις είχε αρχίσει να πέφτει και το βουητό του αέρα που πέρναγε μέσα από τα δέντρα. Ο Juan είναι σίγουρα πολύ καλός μάγειρας, κυρίως όμως είναι πολύ φιλικός και προσιτός άνθρωπος». Το ceviche του Juan περιλάμβανε –μεταξύ άλλων- πέστροφα, γλυκοπατάτα, πιπεριές τσίλι, μια δική του σος και βότανα που είχε μαζέψει από τον Όλυμπο. Δίπλα του, ο Αντρέας έφτιαξε ceviche με πέστροφα, αρωματικά βότανα (μελισσόχορτο, άγρια μέντα), μοσχολέμονο, εσπεριδοειδή και μέλι βελανιδιάς από τον Βίκο. «Πάντα επιλέγω να μαγειρεύω με τα προϊόντα του τόπου μας, να αναδείξω την τοπική γαστρονομία, γιατί αυτό είναι που αξίζει να μείνει στο τέλος», λέει ο ίδιος. Και αυτός ακριβώς είναι και ο σκοπός του ταξιδιού που συνεχίζεται ακάθεκτο προς τη Νότια Ελλάδα.
