Οι ορεινοί όγκοι , τα καταγάλανα νερά του Ιονίου πελάγους, οι λίμνες και τα ποτάμια συνθέτουν την γη των (Κιμμέριων) Χειμερίων, των Μολοσσών, των Κασοπαίων, των Αθαμάνων:Την γη των Ηπειρωτών.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν τοποθεσίες ανεξερεύνητες και άγνωστες στα μάτια των περισσότερων ανθρώπων, μακρυά από τα φώτα της πόλης , σε γραφικά χωριά, σε μαγευτικούς και απόμακρους κόλπους ,και σε κορυφογραμμές βουνών,σαν να θέλει αυτή η γη να κρατήσει καλά κρυμμένα τα μυστικά της για αυτούς που πραγματικά θέλουν να την εξερευνήσουν λίγο παραπέρα.
Όμως εκεί στο τέλος της διαδρομής σίγουρα θα επιβραβευτούν με το χαμόγελο, το καλωσόρισμα και την φιλοξενία των κατοίκων της Ηπειρώτικης γης.
Οι τοποθεσίες που εμφανίζονται στο βίντεο : Αγίοι Πάντες Θεσπρωτίας . Αθαμανικά όρη, καταρράκτης παλιόμυλος,καταρράκτης απέναντι απο τους Καλαρρίτες, καταρράκτης στο Ματσούκι,πύλες του Άδη,πηγές Βοιδομάτη,χαράδρα Αωόυ Κόνιτσα,Φαράγγι Φάγγου,θεογέφυρα Καλαμά,[που πλέον δεν υπάρχει ]γεφύρι Κλειδωνιάβιστας ,γεφύρι Σγάρας, Γεφύρι Γκρέτσι,νερόμυλος Βοβούσα,νερόμυλος Άγναντα,Νεροτριβή Καταρράκτης ‘Αρτας,κόκκινη εκκλησία,Μετέωρο Θεσπρωτίας,Αη Λιάς Σκιαδά,Μονή Ρογκοβού, σκάλα Βραδέτου,Άγιος Σώστης παραλία,Λίμνη Αωού,Λίμνη καλεντίνη,Παραλία Πράμα Μάλι,Αγία Ελένη παραλία (Δημου Πάργας), Εκβολές Καλαμά, Δέλτα Λούρου, Φαράγγι Βίκου,Λίμνη Ζόρικα, πηγές Λούρου, σκάλα Τζαβέλενας,Ηρώο Οκταβιανού, Σαρακατσάνικη Στάνη.
Έρευνα : Οι περιορισμένες γνώσεις των αρχαίων σε ζητήματα Εθνολογίας τους οδηγούσαν συχνά σε παρανοήσεις και σύγχυση λαών, τόπων, φυλετικών συγγενειών κ.λπ. με αποτέλεσμα να μη υπάρχει σοβαρός ερευνητής σήμερα που να δέχεται άκριτα και χωρίς διασταύρωση των στοιχείων που αναφέρονται σε πηγές της αρχαιότητος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι Κιμμέριοι, αυτός ο ιρανόφωνος νομαδικός λαός που είχε εγκατασταθεί στην Ποντική στέππα (τις εκτάσεις στα βόρεια των ακτών του Ευξείνου Πόντου) πριν εκδιωχθεί, γύρω στο 800 π.Χ., από τους Σκύθες που τους αντικατέστησαν στην περιοχή. Οι Κιμμέριοι αναφέρονται μεν από τον Όμηρο (Οδύσσεια, Λ 14 – 19), αλλά σήμερα είναι σχεδόν βέβαιο ότι στο ομηρικό κείμενο αρχικά αναφέρονταν οι Χειμέριοι, οι κάτοικοι του παραλιακού Χειμέριου της Ηπείρου, κοντά στον ποταμό Αχέροντα και το περίφημο Νεκρομαντείο της Θεσπρωτίας. Όταν αργότερα οι Έλληνες γνώρισαν τους Κιμμέριους είτε στην Κριμαία όπου υπήρχαν κάποια υπολείμματά τους είτε στην Μ. Ασία, την οποία οι Κιμμέριοι δήωσαν με τις καταστρεπτικές επιδρομές τους στην διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ. οι Χειμέριοι έγιναν Κιμμέριοι (βλ. J. H. Finley: Homer’s Odyssey – Harvard University Press 1978, σελ. 58).
Λάζαρος Τσάτσος κείμενο. Αντώνης Τριάντης επιμέλεια – Έρευνα
