Τον χειμώνα στα θρανία και τα καλοκαίρια ταξιδευτής σε χώρες άλλοτε εξωτικές, άλλοτε «χωμένες»στις πιο κρυμμένες γωνιές της γης. Ο Βαγγέλης Πρωτόπαπας είναι δάσκαλος σε δημόσιο σχολείο αλλά έχει γυρίσει 60 χώρες του κόσμου σε όλες τις ηπείρους και ακόμη συνεχίζει.
Από το Κιργιστάν, το Εκουαδόρ, το Ιράν και την Ινδία μέχρι τα φιόρδ της Νορβηγίας και τοCamino de Santiago de Compostela, ένα περπάτημα-προσκύνημα 900 χλμ από τα σύνορα της Γαλλίας έως τον Ατλαντικό διασχίζοντας την Ισπανία οι εμπειρίες και οι εικόνες που έχει μαζέψει, συνθέτουν ένα παζλ ξεχωριστής ανθρωπογεωγραφίας».
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων «μέχρι σήμερα έχω επισκεφτεί 60 χώρες. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο να βλέπεις χώρες και να τις αθροίζεις στην λίστα σου αλλά να ζεις αληθινές ταξιδιωτικές εμπειρίες και όχι να περνάς από ένα τόπο χωρίς να σε αγγίζει τίποτα. Υπάρχουν χώρες στις οποίες έχω πάει πολλές φορές και πάντα ανακαλύπτω καινούρια πράγματα. Για παράδειγμα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Ελλάδα θεωρώ ότι είναι ανεξάντλητες και δεν γίνονται αδιάφορες όσες φορές και αν τις επισκεφτείς».
Πώς γεννήθηκε αυτή η επιθυμία όμως να κάνει συνεχώς ταξίδια, να γνωρίζει τόσους διαφορετικούς ανθρώπους, πολιτισμούς; «Άρχισα να ταξιδεύω από το 2001, όταν στην ζωή μου τότε, έκλεινε μια πόρτα. Τα ταξίδια ήταν το παράθυρο που έδωσε φως και όραμα. Άρχισα να διαβάζω τις αλήθειες του κόσμου διαφορετικά. Να καταλαβαίνω περισσότερο τους ανθρώπους, να ανέχομαι και να αγαπάω τη διαφορετικότητα τους, αλλά και να εκτιμάω πράγματα από πολιτισμό της χώρας μου που μέχρι τότε δεν τους έδινα και πολύ σημασία».
Η αλατοέρημος Uyuni στη Βολιβία κι η ανατολή από την κορυφή του όρους Σινά
Από τα τοπία που τον έχουν εντυπωσιάσει είναι «στο Κιργιστάν, στο Tash Rabat που βρίσκεται πάνω στο δρόμο του μεταξιού. «Βρέθηκα σε ένα τοπίο με πολύ καθαρή ενέργεια. Είχε χαμηλή βλάστηση, με χορτάρι σαν χοντρό χαλί όπου περιπλανιόντουσαν ελεύθερα κοπάδια με γιακ, κάλπαζαν άλογα και πεταγόντουσαν από τις φωλιές συμπαθέστατα και χαριτωμένα μεγαλό σωματρωκτικά. Ήταν μια αίσθηση παραδείσου…», διηγείται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Πρωτόπαπας και συνεχίζει: «Από τα πιο εντυπωσιακά μέρη που έχω επισκεφτεί ήταν η αλατοέρημος Uyuni στη Βολιβία, το Len??is Maranhenses, μια περιοχή με μεγάλους αμμόλοφους και καταγάλανες λίμνες από βρόχινο νερό στη Βόρεια Βραζιλία και η θέα του ορίζοντα πλησιάζοντας μετά από 5 ώρες περπάτημα στην Trolltunga, στη Νορβηγία. Όμως δεν θα ξεχάσω ποτέ το πολύ έντονο συναίσθημα που ένιωσα βλέποντας την ανατολή από την κορυφή του όρους Σινά μετά από μια ολονύχτια ανάβαση και τον ήχο της απόκοσμης γαλήνης αγγίζοντας τον ουρανό στον βράχο της Καλαμιώτισσας στην Ανάφη».
Οι εμπειρίες σε ένα ταξίδι, ειδικά μακρινό, είναι πολλές αλλά για τον κ. Πρωτόπαπα, όπως υπογραμμίζει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η πιο έντονη ήταν το Camino de Santiago de Compostela, ένα περπάτημα-προσκύνημα 900 χλμ από τα σύνορα της Γαλλίας έως τον Ατλαντικό διασχίζοντας την Ισπανία.
«Δεν στέκομαι στα χιλιόμετρα σαν κάτι εξαιρετικό, άλλωστε το κάνουν χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο. Για μένα είχε 4 διαφορετικές διαστάσεις. Πρώτον, μου δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσω την φυσική ομορφιά της Ιβηρικής χερσονήσου, τα βουνά, τις κοιλάδες, τα ποτάμια, τους εύφορους κάμπους. Δεύτερον, ήρθα σε επαφή με τον πολιτισμό της Ισπανίας, τα γραφικά χωριά και εντυπωσιακές πόλεις του λιγότερου τουριστικοποιημένου βορρά, τις τοπικές παραδόσεις και την μουσική, την ντόπια κουζίνα και το εξαιρετικό κρασί. Τρίτον, γνώρισα ανθρώπους από όλο τον κόσμο και έκανα δυνατές φιλίες. Και τελευταίο και πιο σημαντικό, απέκτησα μια ιδιαίτερη σχέση με τον εαυτό μου γυρνώντας πίσω διαφορετικός και ανανεωμένος».
Περπατώντας 10 μέρες με κατολισθήσεις στα Ιμαλάια
Δεν λείπουν όμως και οι επικίνδυνες στιγμές όπως «ταξιδεύοντας για 2 μήνες οδικώς με τοπική συγκοινωνία από το Εκουαδόρ, στην Κολομβία, την Βενεζουέλα και την Βραζιλία και το Σαλβαδόρντε Μπαΐα, όπου επιχείρησαν να μου κλέψουν την φωτογραφική μηχανή με όλες τις φωτογραφίες από τις παραπάνω χώρες. Αντιδρώντας αντανακλαστικά έκανα ένα σάλτο και ξανάρπαξα την μηχανή από τον “φιλόδοξο” κλέφτη, παίρνοντας τον στο κυνήγι και βρίζοντας τον στα ελληνικά. Επίσης, γλίτωσα από ένα θανατηφόρο τροχαίο και μετά περπατώντας 10 μέρες στα Ιμαλάια κάτω από συνεχή βροχή και κατολισθήσεις όπου χάθηκαν πολλοί άνθρωποι, ένιωσα πολύ έντονα τι σημαίνει να ταξιδεύεις με κινδύνους».
Πάντως, ο κ. Πρωτόπαπας διευκρινίζει ότι θα μπορούσε ο καθένας με λίγο κόπο παραπάνω να ακολουθήσει αυτόν τον τρόπο ζωής. «Είναι αυτονόητο ότι δεν μένω σε ξενοδοχεία πολυτελείας, αλλά σε φτηνά καταλύματα ή σε σπίτια. Γενικώς δεν ξοδεύω πολλά λεφτά στα ταξίδια μου και γιανα τα βάλω αυτά τα χρήματα στην άκρη δουλεύω πολύ σκληρά όλο τον υπόλοιπο χρόνο ζώντας λιτά και απέριττα».
Όσο για τον επόμενο προορισμό, «πάει καιρός που θέλω να κάνω τον Υπερσιβηρικό ξεκινώντας από την Κίνα και το Πεκίνο, μέσω Μογγολίας και φτάνοντας στη Μόσχα και την ΑγίαΠετρούπολη. Με γοητεύει πολύ το νότιο μέρος της Χιλής και της Αργεντινής ως την Παταγονία. Όμως έχω κάνει κι ένα τάμα να ξαναπερπατήσω στο Camino de Santiago για την μνήμη της μητέρας μου που έφυγε πρόσφατα».
