Η πολύπειρη αθλήτρια της Αναγέννησης, παρούσα στις μεγάλες στιγμές του παρελθόντος για την ομάδα της Άρτας, δεν έκρυψε τη συγκίνησή της λέγοντας τα εξής: «Σήμερα στο γήπεδο ήταν σαν τον Δαβίδ με τον Γολιάθ και σκέφτηκα την ώρα του αγώνα, πώς αλλάζουν οι καιροί. Κάποτε ήμασταν εμείς στη θέση του ΠΑΟΚ. Συγγνώμη για τη συγκίνηση, αλλά έχει κλείσει ένας κύκλος για την ομάδα, όμορφα, σε μία περιοχή, την Δυτική Μακεδονία, όπου γεννήθηκε το χάντμπολ.
Είμαι πολύ περήφανη που παίζω σε αυτή την ομάδα τόσα χρόνια και περήφανη για τις συμπαίκτριες μου. Περάσαμε πολλές δυσκολίες. Κάποιοι μας κατηγορούν ότι είμαστε γριές, αλλά εμείς το αγαπάμε αυτό το άθλημα, είναι η τρέλα μας και γι’ αυτό είμαστε στο γήπεδο. Μπορώ να συνεχίσω να παίζω, αλλά όχι έτσι. Να βοηθάμε για 5-10 λεπτά, όχι όμως έτσι.
Φαίνεται δυστυχώς, και το επίπεδο του ελληνικού γυναικείου χάντμπολ, από το γεγονός ότι εμείς καταφέρνουμε ακόμη να είμαστε στις υψηλές θέσεις του πρωταθλήματος. Ο ΠΑΟΚ και η Νέα Ιωνία, έχουν ξεφύγει απ’ όλες τις υπόλοιπες ομάδες».
