Citius – Altius – Fortius !

(Γράφει η Ελίνα Μάνθα)

Στις 15  Οκτωβρίου βρέθηκα στην Ισπανία για τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου της σειράς αγώνων ανοιχτής θάλασσας Oceanman. Απρόσμενα, για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, γύρισα με μια πρώτη θέση στον αγώνα των 10 χιλιομέτρων ανάμεσα σε ένα μεγάλο αριθμό ξένων αθλητών -και με μια τενοντίτιδα στο χέρι που με ταλαιπωρεί ακόμα αλλά χαλάλι της- .

Κατά την επιστροφή μου εξέλαβα κάτι πραγματικά πρωτόγνωρο. Τόσα συγκινητικά μηνύματα από φίλους, γνωστούς , συμπολίτες μου.., ανθρώπους που πραγματικά χάρηκαν με τη χαρά τη δική μου και της οικογένειάς μου που τόσα χρόνια βασανιζω με τα δικά μου γούστα (και χαρά στην υπομονή τους εδώ που τα λέμε).

Δε ζω στην Άρτα. Το αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής δε χτίστηκε στην Άρτα. Θεμελιώθηκε, τυχαία ίσως σε αυτή, αλλά επ ουδενί δεν αναπτύχθηκε. Η μαρτυρική δεκαετία του κολυμβητηρίου της πόλης μας , με λουκέτα και υπολειτουργίες , αφάνισε μια γενιά κολυμβητών, και πιστέψτε με, από αυτήν την πισίνα πέρασαν μεγάλα ταλέντα! Αρτινόπουλα που αν οι συνθήκες δεν τους ανάγκαζαν να διακόψουν σήμερα ίσως και να μιλούσαμε πολύ διαφορετικά για εκείνα…

Δεν βοηθούν , όμως, τα “ίσως” και ούτε έχουν καμία σημασία πλέον. Το θέμα του κολυμβητηρίου  έχει καταντήσει ανέκδοτο κι εμείς που μείναμε τελευταίοι να ελπίζουμε, τουλάχιστον γραφικοί. Και μεταξύ μας, δε νομίζω ότι και στον υπόλοιπο αθλητικό κόσμο της πόλης όλα λειτουργούν αρμονικά αλλά εκεί υπάρχουν άλλοι αρμόδιοι να θίξουν το κάθε ζήτημα. Το δεδομένο είναι ότι καλώς ή κακώς (και κατά τη γνώμη μου , κάκιστα) για κάποιον που θέλει ΤΩΡΑ να κάνει κάτι αξιόλογο και να διακριθεί , η απομάκρυνσή του από την Άρτα φαντάζει μονόδρομος.

 

Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ταλέντα. Η πόλη μας ανέκαθεν γεννούσε ταλέντα. Όπως υπάρχουν και άνθρωποι με όρεξη να δουλέψουν μαζί τους. Άνθρωποι που έχουν συλλέξει εμπειρίες και παραστάσεις και για να μιλήσω και προσωπικά, με τις κατάλληλες συνθήκες θα επέστρεφαν να τα επενδύσουν όλα στον τόπο τους…
Βήματα γίνονται, για να μην τα παρουσιάζουμε και όλα μαύρα, αλλά ακόμα, κατά την ταπεινή μου άποψη, απέχουμε από την ουσία. Και δε βάζω μέσα μόνο τη Δημοτική Αρχή, αλλά όλους όσους είμαστε γύρω από τα αθλητικά πράγματα της πόλης.
Όσοι βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης έχουν χρέος να δώσουν στην πόλη ένα όραμα μέλλοντος. Ας μην κρατούν πια την πόλη πίσω από όσα μπορεί δυναμικά να διεκδικήσει!
ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ – ΠΙΟ ΨΗΛΑ – ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ!

ΥΓ1: ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΙΑΠΛΟΥΣ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ: Όλα τα παιδιά της ελληνικής αποστολής που βρέθηκαν μαζί μου στην Ισπανία προθυμοποιήθηκαν να στηρίξουν τον αγώνα με την παρουσία τους και τις γνώσεις τους στα τεχνικά ζητήματα και τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς.

ΥΓ2: Στην πισίνα της Άρτας υπάρχει ακόμα ένας Λαμιώτης που έχει καταντήσει πιο… Αρτινός απ’όλους μας. Ο προπονητής κολύμβησης Φώτης Καραμουσαντάς, ένας άνθρωπος που ακόμα συνεχίζει να παλεύει για την Αρτινή κολύμβηση παρά τις αντιξοότητες, είναι συνώνυμο της κολυμβητικής ζωής της πόλης μας.

 

 

 

 

 

- Advertisement -

Τελευταία Νέα