Ο 42χρονος σήμερα Θωμάς Νίκου είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του για τον τραυματισμό του:
«Ηταν μεσημέρι και ο ήλιος σε τύφλωνε. Αυτό όμως ήταν και το στοιχείο που μου έσωσε τη ζωή. Βγάζοντας το κεφάλι μου από την κάλυψη μιας κολόνας αισθάνθηκα το φως εκτυφλωτικό και ενστικτωδώς έκλεισα τα μάτια και άνοιξα το στόμα μου. Τότε με χτύπησε η σφαίρα, η οποία διέλυσε όλα μου τα δόντια, αλλά για καλή μου τύχη από την πρόσκρουση άλλαξε πορεία και σφηνώθηκε στην κάτω γνάθο. Ηταν 9 Ιουνίου 2006 – το θυμάμαι σαν τώρα -, έξι ημέρες μετά την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος της Α2. Τότε αγωνιζόμουν στον Αλιμο. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς υπέγραψα στη Νήαρ Ηστ.
Βρέθηκα ένα βήμα από το θάνατο. Αλλά εκείνη την στιγμή δεν το σκέφτεσαι, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη ένα περιστατικό πολύ σημαντικό στους κόλπους της αστυνομίας. Σίγουρα γνωρίζεις πως κινδυνεύει η ζωή σου σε μία καταδίωξη, όμως στόχος είναι να καταφέρεις να τη σώσεις. Εκείνη την ώρα δεν σκέφτηκα το θάνατο, αλλά μόνο τη ζωή. Γι’ αυτό έκανα οτιδήποτε περνούσε από το χέρι μου, ώστε να καταφέρω να ζήσω για να βοηθήσω τους συναδέλφους μου να φέρουμε εις πέρας αυτό το δύσκολο περιστατικό. Για την ασφάλεια των πολιτών πάνω απ’ όλα”.
Οι μήνες που ακολούθησαν ήταν δύσκολοι για τον Θωμά. Συνεχόμενες επεμβάσεις, μεγάλη ταλαιπωρία, με συνέπεια να χρειαστεί περίπου 1,5 χρόνο για να επανέλθει σε φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής.
“Το πρώτο τρίμηνο ύστερα από τον τραυματισμό ήταν πολύ δύσκολο. Είχα χάσει πάρα πολλά κιλά, λόγω του γεγονότος ότι δεν μπορούσα να σιτιστώ κανονικά. Μετά από λίγο διάστημα το κορμί μου άρχισε να επανέρχεται, αλλά παρέμεναν τα πολλά προβλήματα εντός της στοματικής κοιλότητας, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρηθώ περίπου 1,5 χρόνο με ιατρικά και γναθοχειρουργικά ζητήματα“.
“Έμεινα εκτός μπάσκετ από τις 9 Ιουνίου που με πυροβόλησαν, μέχρι τις 10 Αυγούστου. Δύο μήνες. Μετά μπήκα κανονικά για προπόνηση. Παρά το γεγονός ότι οι γιατροί με είχαν συμβουλέψει να μπω μετά τον Σεπτέμβρη. Εγώ μπήκα πιο νωρίς γιατί απλά ήθελα να παίξω. Πίστευα ότι ήμουν καλά και τελικά δικαιώθηκα”.
Το πρώτο διάστημα μετά τον τραυματισμό ο 35χρονος άσος, αγωνίστηκε με προστατευτική μάσκα, αλλά, όπως αναφέρει, την πέταξε πολύ γρήγορα.
“Τη μάσκα δεν την φόρεσα πολύ καιρό, γιατί με δυσκόλευε στην αναπνοή και την… πέταξα! Ένιωθα καλά ψυχολογικά. Κι εφόσον ένιωθα καλά πέταξα ότι με κράταγε πίσω“.
Ο Θωμάς Νίκου παρά τα 42 του χρόνια αγωνίζεται με την ομάδα της Ελευθερούπολης στην Α2.
