Ενόψει των εκλογών ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που η κυβέρνηση προσπαθεί επιμελώς να κρύψει κάτω από το χαλί είναι εκείνο της δημόσιας υγείας και των πολιτικών που θέλει να συνεχίσει να ασκεί για την πλήρη απαξίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ). Το δημόσιο σύστημα Υγείας που οραματίζεται ο κ. Μητσοτάκης βρίσκεται ολοένα πιο μακριά από τις μεγάλες ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας, πλήρως απαξιωμένο και αδύναμο να προσφέρει τις απαραίτητες υπηρεσίες.
Η πολιτική της κυβέρνησης αυτή την τετραετία που ολοκληρώνεται απέδειξε ότι προτεραιότητά της είναι μεταφορά της λογικής κόστους-οφέλους της ελεύθερης αγοράς και στον ευαίσθητο χώρο της δημόσιας υγείας, με στόχο φυσικά το μικρότερο δυνατό κόστος. Και όλα αυτά την ώρα που η πανδημία έχει αναδείξει περίτρανα την αδήριτη ανάγκη για ενιαία, ισχυρά και δημόσια συστήματα υγείας. Μάλιστα πολλά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στήριξαν γενναιόδωρα το δημόσιο σύστημα υγείας, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και Φινλανδία μεταξύ άλλων, και η Κομισιόν έθεσε ως προτεραιότητα την αύξηση των κρατικών δαπανών για την πρωτοβάθμια δημόσια περίθαλψη.
Αντίθετα με αυτή την τάση, ο κ. Μητσοτάκης συνεχίζει ακάθεκτος τη διάλυσή του ΕΣΥ, με εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες κι ασθενείς να βρίσκονται σε απόγνωση, αφού οι συμμετοχές τους στα φάρμακα, στις διαγνωστικές εξετάσεις και στις απαραίτητες θεραπείες αυξάνονται κατακόρυφα ή καλούνται να πληρώσουν το κόστος εξ ολοκλήρου. Η Κυβέρνηση με τις πολιτικές της δεν μπορεί να εγγυηθεί την υγειονομική ασφάλεια των πολιτών, αφού οι ακάλυπτες ανάγκες υγείας στη χώρα έχουν εκτοξευθεί και τα νοικοκυριά εν μέσω κρίσης εισοδήματος και ακρίβειας δεν μπορούν να επιβαρύνονται και με ανελαστικές δαπάνες υγείας.
Η εμπορευματοποίηση του ΕΣΥ και των υπηρεσιών υγείας, καθώς και η μείωση των υποχρεώσεων του κράτους για την προστασία της δημόσιας υγείας, που προωθεί ταχύτατα η ΝΔ, οδηγεί σε ένα δυστοπικό μέλλον όπου η υγεία από κατοχυρωμένο δικαίωμα καθίσταται προϊόν πολυτελείας. Επί της ουσίας, η ΝΔ προωθεί την επαναφορά ενός συστήματος από το μακρινό παρελθόν, πριν τη δεκαετία του 1980, όπου η υγεία ήταν προνόμιο των λίγων.
Προς την κατεύθυνση της καταβαράθρωσης θεμελιωδών κεκτημένων του ΕΣΥ, ενδεικτική είναι η κατάργηση της πλήρους κι αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του συστήματος υγείας, οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και οι προκλητικές μετατροπές σε Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου κλινικών του δημόσιου συστήματος υγείας.
Κι όλα αυτά προχωρούν μεθοδικά από την κυβέρνηση, όταν αποδεδειγμένα η χώρα μας κατέγραψε ένα από τα χειρότερα ποσοστά στην αναλογία θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού στο δυτικό ημισφαίριο κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Πρόκειται για μία ακόμη απόδειξη της ανευθυνότητας και της έλλειψης σοβαρότητας και λογοδοσίας από μέρους της κυβέρνησης, στοιχεία που διατρέχουν το σύνολο του έργου της σε όλη τη διάρκεια της θητείας της.
Η επιλογή είναι στο χέρι των πολιτών που θα κληθούν πολύ σύντομα να αποφασίσουν αν θα συνταχτούν με το πολιτικό σχέδιο της διάλυσης της δημόσιας υγείας ή αν θα συνταχτούν με το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που έχει στο επίκεντρο τη στήριξη της δημόσιας υγείας με στοχευμένα μέτρα που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, άμεσες προσλήψεις μόνιμων υγειονομικών, μονιμοποίηση του συνόλου του υγειονομικού προσωπικού που έδωσε τη μάχη της πανδημίας στην πρώτη γραμμή, αναμόρφωση του μισθολογίου του ιατρικού προσωπικού και αναλογικές αυξήσεις των μισθών για το μη ιατρικό, υγειονομικό προσωπικό.
Το μαζικό κοινωνικό αίτημα των ημερών για ασφάλεια και δικαιοσύνη απαιτεί ισχυρό και σύγχρονο κράτος, σε πλήρη αντίθεση με το νεοφιλελεύθερο αφήγημα περί «λιγότερου κράτους» και δήθεν υπεροχής του ιδιωτικού τομέα. Το αίτημα της ασφάλειας αφορά πρωτίστως το σύστημα υγείας και αυτή την περίοδο τα επίπεδα ασφαλείας στο ΕΣΥ έχουν υποχωρήσει δραματικά.
Η σημερινή συγκυρία, οι αυξημένες ακάλυπτες ανάγκες υγείας, η αποδιοργάνωση του συστήματος υγείας, η εξουθένωση του ανθρώπινου δυναμικού, απαιτούν μια νέα στρατηγική για το δημόσιο σύστημα υγείας την οποία μπορεί να εγγυηθεί μόνο μία νέα προοδευτική διακυβέρνηση. Η πρόκληση που έχουμε μπροστά μας στο πεδίο της δημόσιας υγείας είναι μεγάλη και είναι εγκληματικό να αφήσουμε τη διακυβέρνηση της χώρας σε μία πολιτική ηγεσία που έχει αποδείξει ότι δεν νοιάζεται για τις λαϊκές ανάγκες, δεν ανησυχεί και δεν μεριμνά για τα προβλήματα των πολλών, αλλά ενδιαφέρεται μόνο για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα.
*Ο Βασίλης Τσίρκας είναι δικηγόρος, πρώην βουλευτής, μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, υποψήφιος βουλευτής Άρτας.
