Για την Αμερικανίδα φοιτήτρια του πολυτεχνείου Αμπιγκέιλ Ντόιλ, ηλικίας 21 ετών, η πολυήμερη επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα δεν γίνεται με την ιδιότητα της τουρίστριας, αλλά με εκείνη της ταξιδιώτισσας. Μιας ταξιδιώτισσας που κάνει έρευνα, με στόχο να αλλάξει τυχόν αρνητικές αντιλήψεις των ανθρώπων για τον “ξένο”. Προορισμός της δεν είναι (μόνον) τα αξιοθέατα της χώρας, αλλά και τα προσφυγικά camps, αφού στόχος της είναι να καταγράψει τις ιστορίες των νεαρών ανδρών προσφύγων, που παρότι ζουν τη σκληρή μοίρα της προσφυγιάς, συχνά δεν απολαμβάνουν (λόγω φύλου και ηλικίας) τη φροντίδα που επιφυλάσσουν οι ΜΚΟ και οι κυβερνήσεις στις λεγόμενες “ευπαθείς ομάδες”: τις γυναίκες, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους.
Ο συμπατριώτης της -και συνομήλικος- Νίκολας Κούνια πάλι, μελετά από τις 10 Μαρτίου στην Ελλάδα τον τεράστιο όγκο των τροφίμων που χάνεται σε χωματερές, στο “τρίγωνο των Βερμούδων” που καιροφυλακτεί κάπου μεταξύ αφθονίας και κρίσης. Ο ίδιος, μαζί με ομάδα συναδέλφων του, συνεργάζεται με τον δήμο της Πυλαίας-Χορτιάτη, σε μια προσπάθεια να προταθούν λύσεις διαχείρισης των χιλιάδων τόνων τροφίμων. Ανακυκλώνοντας έστω μονοψήφιο ποοσοστό αυτών των τροφίμων, λέει, το οικονομικό -και προφανώς και το κοινωνικό- όφελος θα μπορούσε να είναι μεγάλο.
Ο Ντάνιελ Κρόσμπι, 21 ετών και η συνομήλική του Ενρι Χάινλι προσεγγίζουν τη φιλοξενία μέσω της πλατφόρμας AirBnB από μια διαφορετική οπτική γωνία. Ο πρώτος αξιολογεί data και δημιουργεί χάρτες της Θεσσαλονίκης, προκειμένου να δει πώς το εν λόγω σύστημα λειτουργεί σαν οικονομικό “δεκανίκι” για τους ντόπιους οικοδεσπότες, πώς επηρεάζει τις τιμές της φοιτητικής κατοικίας, αλλά και πώς μπορούν να αξιοποιηθούν περαιτέρω οι ευκαιρίες που ανακύπτουν. Η δεύτερη διερευνά το πώς το AirBnB μπορεί να συνδράμει στην ανάπτυξη του τουρισμού της υπαίθρου, βοηθώντας τους οικοδεσπότες σε μη αστικές περιοχές να ανακάμψουν από την κρίση.
Η Έρικα Ντέιβις, 20 ετών, έχει επισκεφτεί περισσότερους από έναν κοινοτικούς λαχανόκηπους στην Ελλάδα, με στόχο να δει αν η τεχνολογία της έξυπνης γεωργίας θα μπορούσε εν μέσω κρίσης να διασφαλίσει οφέλη όπως η εξοικονόμηση πόρων και η αύξηση της παραγωγής για τις κοινότητες που παράγουν τροφή μέσα ή κοντά στον αστικό ιστό. Ο δε Κέρτις Ντόιριν, 21 ετών, φιλοδοξεί να ανοίξει μια μέρα τον δρόμο για τη δημιουργία ενός ανοιχτού μουσείου με έντονα διαδραστικά στοιχεία στη Θεσσαλονίκη, που στόχο θα έχει να προβάλει στο ευρύτερο κοινό τις σημαντικές καινοτομίες από τις ΗΠΑ, που έχει εισάγει στην ελληνική γεωργία από την ίδρυσή της η Αμερικανική Γεωργική Σχολή (AFS).
Οι έξι Αμερικανοί φοιτητές και φοιτήτριες, μαζί με 17 συναδέλφους τους από το Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Worcester (WPI), βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη από τις 10/3 έως τις 5/5, στο πλαίσιο του προγράμματος “Global Projects Program”. Το “Perrotis College” της AFS, σε συνεργασία με το WPI, αποδέχτηκε να γίνει χορηγός για την Ελλάδα της παγκόσμιας αυτής πρωτοβουλίας, η οποία αριθμεί πάνω από 40 πρότζεκτ σε Ευρώπη, Αμερική (βόρεια, κεντρική και νότια), Ασία (Κίνα και Ιαπωνία) και Αφρική (Νότια Αφρική, Μαρόκο). Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη “τρέχουν’ ήχη τα παραπάνω έξι πρότζεκτ.
“Την τεχνολογία που δημιουργείς, τη χρησιμοποιούν άνθρωποι”
‘Οπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η μία εκ των δύο καθηγητών που συνοδεύουν τους νεαρούς Αμερικανούς στην επίσκεψή τους στην Ελλάδα, Νίκολα Μπουλντ(Nicola Bulled), από τις αξιολογήσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς για τα οφέλη των προγραμμάτων, αναδεικνύεται ο τεράστιος αντίκτυπος που έχουν αυτά τα πρότζεκτ στη μετέπειτα καριέρα των φοιτητών, αλλά και στις αντιλήψεις τους για τον εαυτό τους και τον κόσμο. “Δεν είναι ένα παθητικό πρόγραμμα, απαιτεί ενεργή συμμετοχή από τους φοιτητές, οι οποίοι αρχίζουν να βλέπουν τον κόσμο διαφορετικά προφανώς, καθώς χρειάζεται να δουλέψουν μέσα σε μια άλλη κουλτούρα, με διαφορετικό περιεχόμενο και διαφορετική γλώσσα, ενώ καλούνται να συνεργαστούν σε ομάδες, κάτι που διαμορφώνει ένα σετ νέων δεξιοτήτων. Αρχικά θέλαμε να κάνουμε τους μηχανικούς να καταλάβουν τις κοινωνικές διαστάσεις του έργου τους, ότι δηλαδή οι τεχνολογίες που παράγουν χρησιμοποιούνται από ανθρώπους, έχουν αντίκτυπο στην κοινωνία. Για αυτό άλλωστε, πολλά από τα πρότζεκτ μας δεν έχουν καμία σχέση με τη μηχανική ή την τεχνολογία. Όλοι οι φοιτητές λένε ότι επιστρέφουν από αυτά τα προγράμματα καινούργιοι άνθρωποι με νέες αντιλήψεις”.
Για τον έτερο καθηγητή των έξι φοιτητών, Ρόμπερτ Χερς, είναι η τρίτη φορά που βρίσκεται στη χώρα μας, στο πλαίσιο του συγκεκριμένου προγράμματος. “Στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο διηύθυνα ένα κέντρο για αειφόρα συστήματα γεωργίας” σημειώνει και εξηγεί ότι κάποια στιγμή επισκέφτηκε τις ΗΠΑ ένα στέλεχος της AFS, το οποίο ρώτησε αν θα ενδιέφερε το WPI η δημιουργία ενός κέντρου πρότζεκτ στη Θεσσαλονίκη. Ο καθηγητής Χερς ενδιαφέρθηκε και έτσι ξεκίνησαν όλα. “Ηρθαμε στη Θεσσαλονίκη το 2013 για μια διερευνητική επίσκεψη και μιλήσαμε με μέλη του διδακτικού προσωπικού της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής (…) Περιγράψαμε ότι το “Global Projects Program” δεν είναι ένα πρόγραμμα τύπου study abroad, αλλά ένα πρόγραμμα βάσει του οποίου οι φοιτητές κάνουν έρευνα πάνω σε πρότζεκτ (…) Η Αμερικανική Γεωργική Σχολή προσφέρει θαυμάσιες εγκαταστάσεις για τους φοιτητές. Ετσι, ήρθαν φοιτητές για πρώτη φορά το 2016 και φέτος είναι η τρίτη μας χρονιά” τονίζει.
Ενθουσιασμός επί …έξι για την Ελλάδα
